هدف از پژوهش بررسی رابطه خودارزیابی مدیران با ارزیابی دبیران از مدیران و مقایسه نمرات خودارزیابی مدیران با ارزیابی دبیران از مدیران در هر یک از ابعاد و در کل بود. به همین منظور نمونه آماری شامل 100 نفر مدیر و 300 نفر دبیر از نواحی چهارگانه شهرستان شیراز به صورت تصادفی انتخاب شد. ابزار تحقیق شامل دو پرسشنامه، پرسشنامه خودارزیابی مدیران (شامل سبک مدیریت، برنامه ریزی، مدیریت زمان و تفویض اختیار) و پرسشنامه دبیران در ابعاد فوق الذکر بود. ضرایب پایایی و روایی ابزار محاسبه شد و نتایج نشان داد پرسشنامه ها از همسانی درونی مطلوبی برخوردارند. در این تحقیق احتمال خطا 0/05 = α در نظر گرفته شد. پس از گردآوری اطلاعات، داده های پژوهش با استفاده از روش های آماری آزمون تی وابسته، ضریب همبستگی و رگرسیون چند گانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نتایج نشان داد که: بین مجموع ابعاد خودارزیابی از نظر مدیران و ارزیابی از نظر دبیران همبستگی مثبت و معنی داری وجود دارد. نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد که براساس خودارزیابی مدیران می توان نمره کلی ارزیابی دبیران از مدیران را پیش بینی کرد اما هر یک از ابعاد قادر به پیش بینی نمره کلی ارزیابی مدیران نیستند. مقایسه نمرات خودارزیابی مدیران و ارزیابی دبیران از مدیران با استفاده از آزمون تی وابسته نشان داد که بین ارزیابی مدیران از خود و ارزیابی دبیران از مدیران، در مجموع تفاوت معناداری وجود دارد. بین نمرات خودارزیابی مدیران و ارزیابی دبیران از مدیران در سه بعد سبک مدیریت، مدیریت زمان و تفویض اختیار تفاوت معناداری بدست آمد و در بعد برنامه ریزی تفاوت معناداری وجود ندارد.