الکتروریسی روشی نسبتا ساده و موثر در تولید نانوالیاف پلیمری و سرامیکی است که در دهه گذشته مورد توجه دانشمندان بسیاری قرار گرفته است. نانوالیاف تولید شده به این روش به دلیل داشتن قطر کم، تخلخل و سطح ویژه بالا و همچنین ساختار بی نظم به هم تنیده شده، گزینه مناسبی برای کاربردهای فیلتراسیون در محیط های گازی و مایع به شمار می روند. در این پروژه دستگاه الکتروریسی برای اولین بار در پژوهشگاه ساخته شده و مورد بهره برداری قرار گرفت. پس از ساخت دستگاه، به منظور عیب یابی و آشنایی مقدماتی با عملکرد آن، پلی وینیل الکل تحت شرایط مختلف محلولی و فرآیندی ریسیده شد تا تمامی پارامترها برای این پلیمر بهینه و مشخص گردیده و تاثیر هر یک به طور مقدماتی مورد مطالعه قرار گیرد. در ادامه تمامی پارامترها برای پلی اکریلو نیتریل نیز بهینه شد و تاثیر ولتاژ اعمالی بر جریان الکتریکی جت، دانسیته بار حمل شده توسط جت، وزن الیاف نشسته شده بر روی جمع کننده، نرخ تغذیه جت و در نهایت قطر نانوالیاف بدست آمده به طور دقیق و کامل مورد بررسی قرار گرفته و روابط حاکم بر فرایند بدست آمد. از نانوالیاف پلی اکریلو نیتریل کامپوزیتی چند لایه با توزیع قطر متفاوت در هر لایه تهیه و تحت آزمون های تعیین سطح ویژه، خواص مکانیکی و تعیین زاویه تماس قرار گرفته و در نهایت ارزیابی خواص فیلتراسیون فاز مایع با استفاده از سیستم میلی پور و دستگاه شمارنده ذرات نوری در محیط آب صورت پذیرفت. نتایج نشان داد که کامپوزیت نانوالیاف حاصل دارای تخلخل، سطح ویژه و استحکام مکانیکی بالایی بوده و توانایی قابل توجه در حذف ذرات میکرونی از آب دارد. از فیلتر تهیه شده می توان در تصفیه آب و فاضلاب و همچنین تصفیه پساب های بیمارستانی از باکتری ها استفاده نمود.