امروزه، هدف بشر از تولید کالاهای با قابلیت جذب آب بالا، به دلیل کاربرد و تقاضای زیاد آن ها می باشد. مواد جاذب آب سلولزی به طور گسترده ای درسرتاسر جهان به واسطه ی زیست سازگار بودن وامتیازات اقتصادی پذیرفته شده اند. در بسیاری از جاذب های سلولزی که در حال تولید هستند از قبیل پوشک بچه، دستمال های بهداشتی و... از خمیر چوب به عنوان جزء سلولزی جاذب الرطوبه استفاده می شود. الیاف سلولزی به دلیل قابلیت جذب آب، جایگاه ویژه ای را در کالاهای جاذب آب دارند و یکی از معایب آنها عدم نگهداری آب، بعد از جذب آب می باشد. در این پروژه هدف بهبود خاصیت جذب و نگهداری آب با استفاده از متورم کردن اولیه به کمک عملیات تکمیلی و سپس انجام واکنش های پیوند زنی و یا ایجاد اتصال عرضی است. به این منظور ابتدا الیاف پخت و به دو روش معمولی و اولتراسونیک مرسریزه شد. سپس گرافت الیاف با استفاده از دو منومر اکریلونیتریل و متاکریلات با استفاده از سیستم آغازگر اکسایش-کاهش، پرمنگنات پتاسیم و اسید سیتریک انجام شد. از آنجا که با گرافت الیاف، گروه های آب دوست لیف با گروه های آب گریز پلیمر جایگزین می شود،از میزان جذب آب الیاف کاسته می شود، بنابراین در مرحله بعد از هیدرولیز قلیایی به منظور تبدیل گروه های آب گریز به آب دوست استفاده شد. سرانجام، طیف ftir محصول ایجاد شده، سطح مقطع الیاف مرسریزه شده و پخت شده، میزان سفیدی الیاف و درصد گرافت الیاف مورد ارزیابی قرار گرفت. از دو روش، سانتریفیوژ و جذب تحت نیرو با روش سبد و وزنه برای اندازه گیری میزان نگهداری آب استفاده شد. میزان جذب آب آزاد نیز به روش سبد انجام شد. ماکزیمم درصد گرافت ایجاد شده با منومر متاکریلات 6/173% و با منومراکریلو نیتریل2/133% است. بهترین نمونه های گرافت شده از نظر سفیدی، نمونه گرافت و هیدرولیز شده با منومر متاکریلات روی نمونه مرسریزه شده با 260گرم در لیتر در دمای 20 درجه سانتی-گراد با میزان1/69 بود. ظرفیت نگهداری آب نمونه خام 1/ 46 گرم بر گرم است. میزان این پارامتر برای نمونه پخت و مرسریزه شده، 4/55 و 4/63 گرم بر گرم بدست آمد. ماکزیمم مقدار آب نگهداری شده نمونه گرافت و هیدرولیز شده با منومر اکریلو نیتریل 79/59 گرم بر گرم و برای نمونه متاکریلات 47/ 185 گرم بر گرم است.