با توجه به وجود کاتیون های کادمیم و کبالت (ii) در پساب بسیاری از صنایع و لزوم حذف این فلزات از پساب، در تحقیق حاضر جداسازی آنها از محلول آبی به روش غشاء مایع امولسیونی که به دنبال آن امکان بازیافت نیز فراهم می گردد، مورد مطالعه قرار گرفته است. پایداری امولسیون توسط ماده امولسیون ساز پلی آمینی جدید سنتز شده در آزمایشگاه تأمین گردید. برای انتقال کاتیون ها به شکل کمپلکس آنیونی از آنیون کیلیت ساز مناسب جهت ایجاد کمپلکس در فاز خوراک و حامل تری ایزواکتیل آمین در فاز آلی استفاده گردید. در بررسی انجام شده برای حذف کادمیم، تأثیر متغیرهای گوناگون شامل غلظت امولسیون ساز، غلظت حامل، ph اولیه فاز خارجی، نوع اسید مورد استفاده در فاز خارجی، ph اولیه فاز داخلی، نسبت فاز آلی به آبی در امولسیون، نوع حلال، نسبت فاز امولسیون به فاز آبی خارجی، غلظت اولیه کادمیم در فاز خارجی، حضور عامل کیلیت ساز در فاز خارجی، میزان کلرید موجود در فاز خارجی و شرایط اختلاط بر روی بازده و ظرفیت حذف و انتخاب پذیری روش مورد مطالعه قرار گرفت. در بررسی انجام شده برای حذف کبالت، اثر غلظت حامل، ph اولیه فاز خارجی، غلظت اولیه آنیون کیلیت ساز در فاز خارجی، غلظت امولسیون ساز و غلظت اولیه کبالت در فاز خارجی، نوع فاز داخلی و غلظت اولیه آن و نوع فاز آلی بر بازده و ظرفیت حذف بررسی گردید. با توجه به نتایج حاصل از آزمایشات، شرایط عملیاتی بهینه برای حذف فلزات فوق از پساب به روش غشاء مایع امولسیونی تعیین گردید.