دراین پایان نامه سطوح گسیختگی دیوارهای حایل در حالت فشار محرک و مقاوم خاک با خاکریزهای همگن غیر چسبنده و چسبنده در حالت های استاتیکی و دینامیکی با استفاده از روش قطعات تحلیل شده اند. بدین صورت که تعادل هر قطعه با استفاده از روش تعادل حدی و اعمال فرضیات روش اسپنسر بررسی شده و در نهایت سطح گسیختگی بحرانی با استفاده از روش بهینه سازی (optimization(pso particle swarmتعیین می گردد، به طوری که از بین کلیه سطوح گسیختگی محتمل برای هر دیوار با توجه به بارهای وارده، جنس و هندسه خاکریز و دیوار، همچنین در نظر گرفتن اصطکاک بین دیوار و خاکریز، سطح شکستی که بحرانی ترین نیروی جانبی را بر دیوار اعمال نماید به عنوان سطح گسیختگی بحرانی معرفی می شود. در طراحی های مرسوم، سطح گسیختگی دیوارها معمولاً صفحه ای در نظر گرفته می شود اما در این پایان نامه از روش pso برای تعیین سطح گسیختگی بحرانی دیوارها استفاده شده است و میزان صحت و تقریب تئوری های مرسوم نیز بررسی گردیده است. مقایسه نتایج حاصله با نتایج سایر روش ها نشان می دهد که روش استفاده شده در این پایان نامه سطوح گسیختگی به مراتب بحرانی تری را در بیشتر حالات ارائه می نماید و هندسه سطوح گسیختگی در همه حالات لزوماً صفحه ای نخواهد بود.