علم تبلیغات، هدف تبلیغ تجاری را افزایش فروش محصول می داند. در سایه تبلیغات، افزایش مصرف و در نتیجه افزایش فروش بوجود می آید.نتیجه منطقی افزایش فروش؛ افزایش تولید محصولات و گسترش فعالیت کارخانجات تولیدی است. اما همیشه تبلیغ برای افزایش مصرف در همه زمینه ها نکته مثبت محسوب نمی شود از این جهت، بیشترین چالش در حوزه سلامت وجود دارد. از جمله، کارشناسان موادغذایی معتقدند تبلیغاتی که برای افزایش مصرف تنقلات از جمله پفک و چیپس و سایر تنقلات مضر صورت می گیرد برای رشد و سلامت کودکان مضر است. همچنین تبلیغات به منظور افزایش مصرف روغن های جامد نه تنها مفید نیست بلکه بدلیل بی توجهی به نظر کارشناسان در فرآیند تولید آنها خسارت های جبران ناپذیر مالی و جانی زیادی به جامعه وارد می کند. هدف این پژوهش، جمع آوری نظرات کارشناسان صنایع غذایی پیرامون خسارات جانی و مالی ناشی از تبلیغ تلویزیونی روغن های جامد و چگونگی کنترل آثار منفی آن از یک طرف و جمع آوری نظرات کارگزاران امر تبلیغات تلویزیونی درباره دلایل عدم استفاده از نطرات کارشناسان صنایع غذایی است. این پژوهش با چهار سوال به روش پیمایشی با استفاده از پرسشنامه و مصاحبه نیمه عمیق، انجام شده است. در مجموع، نظرات مربوط به چهل کارگزار تبلیغاتی و چهل و دو کارشناس صنایع غذایی در پرسشنامه ای حاوی 35 سوال (17 سوال از کارگزاران تبلیغات و 12 سوال از کارشناسان صنایع غذایی ) با استفاده از روش نمونه گیری کلی (کل شماری) جمع آوری و تجزیه و تحلیل شده است. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات در این پژوهش از روشهای آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده شده است و روایی و پایایی پژوهش اثبات چهار فرضیه پژوهش یعنی تفاوت دیدگاههای کارگزاران تبلیغات و کارشناسان صنایع غذایی است، بدین معنی که کارشناسان صنایع غذایی معتقدند در تبلیغات تلویزیونی مربوط به روغن های جامد باید هشدارهای لازم درمورد خطرات ناشی از استفاده از روغن های جامد ذکر شود. در حالی که کارگزاران تبلیغات معتقدند گنجاندن هشدارهای بهداشتی در درون تیزرهای تلویزیونی از فروش آنها می کاهد. در انتها پیشنهادها و راهکارهایی نیز ارائه شده است. از طرفی کارگزاران تبلیغات نیز با وجود یک متخصص صنایع غذایی جهت مشاوره در تیم فکری سازنده تیزرهای روغن های خوراکی موافق بودند و آموزش مصرف صحیح روغن های خوراکی را لازم دانستند.