منطقه کاشان در جنوب باختری ایران مرکزی واقع است. تجزیه و تحلیل شواهد زمین ریخت شناختی در حاشیه جنوب باختری پهنه ایران مرکزی نشانگر جنبایی پهنه گسلی قم - زفره بعنوان یک سامانه راستالغز راست بر است. بر اساس جابجایی جانبی آبراهه ها و بادزن های آبرفتی در طول بخش های مختلف این پهنه گسلی، آهنگ حرکات راستالغز راست بر در طول پهنه گسلی قم – زفره در حدود 2 میلیمتر در سال برآورد می گردد. بنظر می رسد که پهنه گسلی قم – زفره در واقع بخشی از یک پهنه جنبای طویل تر باشد که با عملکرد خود بخشی از آهنگ حرکتی ناشی از حرکت نسبی ورقه عربستان نسبت به اوراسیا را جبران می نماید. بررسی چین خوردگی های موازی با این پهنه گسلی در جنوب خاوری نطنز و همچنین در گستره چین خوردگی های نواب نشانگر رشد جنبای این چین خوردگی ها است. در جنوب خاوری نطنز رشد چین خوردگی ها (کوه های چرخه و زردکوه) در قالب حفر عمیق رودخانه مغار خودنمایی کرده است. در حالی که در چین خوردگی های نواب (در جنوب خاوری کاشان) ویژگی های توپوگرافیکی، الگوی ویژه آبراهه ها و تغییر شکل پیشرونده نهشته ها و زمین ریخت های جوان، بر فرایش جنبای این چین خوردگی ها دلالت دارد. تجزیه و تحلیل داده های حاصل از مطالعات لرزه نگاری به روش انعکاسی بر روی خطوط عمود بر چین خوردگی های نواب نشانگر عملکرد گسل تراستی کم شیبی (موازی با جبهه کوهستان و پهنه گسلی قم - زفره) با شیب بسوی جنوب باختر است. بر پایه تجزیه و تحلیل داده های مذکور، به احتمال زیاد گسل نواب در عمق به پهنه گسلی قم – زفره پیوسته و بخشی از یک کمربند گسلی جنبا در حاشیه شمال خاوری پهنه زمین ساختی اورمیه – دختر را تشکیل می دهد. حرکات برشی در طول پهنه گسلی قم – زفره و کوتاه شدگی موازی با آن که در گستره مورد پژوهش بصورت چین خوردگی ها و گسلش تراستی نمایان گردیده است، در نتیجه راستای مایل بردار همگرای اوراسیا و عربستان، نسبت به امتداد کمربند اورمیه - دختر و بخش شدگی واتنش مایل در پوسته پایینی به دو مولفه مماسی و نرمال در پوسته لرزه زای فوقانی توجیه پذیر می باشد.