چکیده در این پایان نامه ابتدا جذب اتم نقره بر سطح خارجی فلورن (c60)و مشتقات آن (اتم نیتروژن و بور درج شده (داپت شده) در c60 )و سپس برهمکنش این گونه ها با مولکول های دی متیل دی سولفید (dmds) (به عنوان یک مدل ساده)و سیستین (یک مدل واقعی که شباهت ساختاری زیادی به تکه ای از ساختار gp120 ویروس hiv-1 که محل اصلی اتصال gp120 به cd4 می باشد ) با استفاده از محاسبات dft مورد بررسی قرار گرفته است . با داپت کردن اتم های نیتروژن و بور در c60 ، انرژی جذب اتم نقره بر سطح خارجی c60 تغییر یافته و بر میزان تخریب پذیری پیوند دی سولفیدی مولکولdmds تاثیر می گذارد. بطوریکه با داپت اتم نیتروژن میزان تخریب پذیری پیوند دی سولفیدی افزایش یافته و با داپت اتم بور تخریب پذیری بطور کامل حذف می شود. با توجه به اینکه انرژی واجذب اتم نقره از سطح c60 کمتراز انرژی تصعید نانوذرات نقره می باشد، بر این اساس میزان برهمکنش آن با dmds ، بیشتر از نانوذرات نقره می باشد. نتایج مربوط به محاسبات nbo و طیف های ارتعاشی رامان نشان می دهد که مولکول c60 می تواند حامل خوبی برای اتم ag بوده و اتم ag جذب شده بر c60 قابلیت برهمکنش و تغییر ماهیت پیوند دی سولفیدی را درمولکولهای dmds و cystine را دارد. بر این اساس انتظار می رود c60-ag بتواند همانند نانوذرات نقره رفتار مشابهی را در بر هم کنش با پیوند دی سولفیدی gp120 ویروس ایدز نیز نشان داده و با ایجاد اختلال در برهمکنش gp120–cd4 موجب بازداشتن ویروس hiv-1 از فعالیت گردد. کلمات کلیدی: dft, ag-c60, hiv-1, gp 120 ،دی متیل دی سولفید،سیستین،cd4 .