گردشگری یکی از صنایع بزرگ در جهان است. گردشگری ورزشی نیز بخشی از گردشگری به شمار می آید که از تلفیق ورزش و گردشگری به وجود آمده است و با سرعت بالایی در حال رشد و تبدیل شدن به صنعتی بزرگ و مستقل است. یکی از عواملی که بر توسعه گردشگری ورزشی در یک کشور اثرگذار است منابع طبیعی آن کشور است. هدف اصلی از این تحقیق امکان سنجی توسعه گردشگری قایقرانی(رفتینگ) در رودخانه سیروان می باشد. جامعه آماری تحقیق حاضر رودخانه های حوضه آبریز رشته کوه های زاگرس در منطقه استان های کردستان و کرمانشاه می باشد. که این پژوهش به صورت موردی بر روی شاخه اصلی رودخانه سیروان به طول 43 کیلو متر از روستای پالنگان تا زمین های زلته می باشد. ابزار گرد آوری داده ها ، بانک های اطلاعاتی علمی ،سایت های اینترنتی ، و نقشه رودخانه با مقیاس 50000: 1 ، نقشه های ماهواره ای ، برنامه نرم افزاری gis ،دستگاه gps ، قایق شش نفره رفتینگ ،کایاک ،کانو پاروهای استاندارد کانو و کایاک ، متر( که معیار اندازه گیری در آن سانتیمتر می باشد) ، منابع کتاب خانه ای و نوشتاری الکترونیکی ، چک لیست و استاندارد های مورد نیاز برای اجرای قایق رانی رفتینگ در درجات متفاوت ( شش درجه ) استفاده شده است. که پس از جمع آوری داده ها به تطبیق آن با استانداردهای جهانی جهت رسیدن به اهداف تحقیق پرداخته شد. از یافته های تحقیق نتایج زیر حاصل شد. در یازده کیلومتر اول که ما بین روستای پالنگان تا روستای دیوزناو می باشد به علت نبود جاده امکان برگذاری قایق رانی وجود نداشت و 32 کیلو متر باقی مانده امکان قایق رانی با قایق های کانو و کایاک(یک نفره ،دو نفره)شش و هشت نفره رفتینگ در درجات مختلف(1 تا 4) وجود داشت .