از گرافتهای استخوانی برای تسریع التیام در مواردی مانند استئوتومی ها، شکستگی های چند قطعه ای، و نئو پلازی و کیست استخوانی استفاده می شود. گرافت ها غنی از سلول های استخوان ساز و مواد القا کننده استخوان سازی هستند و همچنین بستری جهت رشد عروق و استخوان مهیا می کنند. از اتوگراف به فراوانی استفاده می شود ولی میزان برداشت از استخوان خودی محدودیت دارد از این رو از مواد جایگزین اتوگراف مثل الوگراف و زنوگراف استفاده می شود. در مطالعه ی حاضر هدف مقایسه ی اثر ترمیمی زنوگراف تهیه شده از صفحه رشد گوساله جنینی با زنوگراف تهیه شده از صفحه رشد گوساله جنینی به همراه مرجان دریایی در خرگوش است. در این مطالعه از 8 عدد خرگوش سفید بومی 5/1 ساله و با وزن تقریبی 2 کیلوگرم استفاده شد. قطعه استخوانی به شکل طولی و به اندازه دو برابر عرض استخوان رادیوس برداشته شد و در 4 مورد، نقیصه ی استخوانی با مرجان و در 4 مورد، با پودر صفحه رشد و مرجان پر شد. ارزیابی رادیوگرافی در روزهای 14 و 28 و 42 و 56 از لحاظ میزان جوش خوردگی، فعالیت استخوان سازی و دوباره شکل پذیری انجام گرفت و مورد بررسی آماری قرار گرفت. همچنین از نظر فعالیت آنزیمی آلکالین فسفاتاز قلیایی نیز بررسی و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. این مطالعه نشان داد که از نظر رادیولوژیکی در هفته ی دوم در بازآرایی(remodeling) استخوان تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد (p>0.05). در روز 28 نیز اختلاف معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد(p>0.05). در روز 42 پیشرفت التیام گروه مرجان بسیار بیشتر بوده و از نظر شکل گیری استخوان و جوش خوردگی بین دو گروه اختلاف معنی دار مشاهده شد (p<0.05). در روز 56 نیز بین دو گروه اختلاف معنی داری از نظر شکل گیری استخوان و جوش خوردگی بین دو گروه مشاهده نشد (p>0.05). در بررسی بیوشیمایی این تحقیق در گروه مرجان و پودر فقط در هفته ی دوم افزایش معنی دار آنزیم آلکالین فسفاتاز مشاهده شد و پس از هفته ی دوم مقدار آنزیم کاهش یافته و به حد طبیعی بازگشته است و در گروه مرجان تفاوت معنی دار به صورت افزایشی در هفته های 2و4و6و8 مشاهده شده است که علت آن تسریع روند التیام در گروه مرجان و پودر بوده است که فعالیت آنزیم، سریع تر به پایان رسیده است.