در هنگام استخراج نفت و گاز مقادیر قابل توجهی آب همراه تولید می شود (با نسبت 1:10) که با توجه به کمیت و کیفیت آن تهدید بزرگی برای محیط زیست بشمار آمده و نیاز به توجه فراوان دارد. کشورهای توسعه یافته اقدامات قابل توجهی در خصوص کاهش آلودگی آب همراه و بکارگیری آن در صنایع مختلف انجام داده اند اما متاسفانه بر خلاف اقداماتی که در این خصوص در دنیا انجام گرفته، در ایران مدیریت کلانی برای جلوگیری از تاثیرات مخرب آن بر محیط زیست ایجاد نشده است.در این تحقیق، منطقه نفتی کارون 3)شمال غربی اهواز) مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت و تعداد 11 گمانه با عمق 5-19 متر و به شعاع 600 متر از محل دپوی آب همراه حفر گردید. اطلاعات کلیه عناصر مورد مطالعه که شامل ترکیبات نرم، btex, pah, tph می باشند و همچنین مشخصات خاک از فبیل دانه بندی، نفوذ پذیری، جنس خاک، میزان جذب و غیره اندازه گیری گردید. آزمایشات نشان داد که غلظت کلیه عناصر مورد مطالعه برای کاربری های تجاری و صنعتی در محدوده مجاز بوده ولی استانداردهای آب آشامیدنی را دارا نمی باشند. جهت بررسی روند گسترش آلودگی از نرم افزار modflow استفاده گردید و پس از مدل کردن منطقه از نظر مشخصات زمین شناختی و آلودگیهای موجود اولیه میزان روند آلودگی در منطقه پیش بینی شد. از مقایسه نتایج پیش بینی شده با نتایج آز مایشگاهی، دقت بالای محاسبات نرم افزار ارزیابی گردید و پس از آن با استفاده از نرم افزار شعاع گسترش آلودگی در آینده بدست آمد. نتایج پیش بینی نشان داد احتمال ورود عناصر کروسین و بنزین در 20 سال آینده به داخل رودخانه ای( رودخانه شاوور) در شعاع 1.5 کیلومتری واحد نمک زدایی وجود خواهد داشت.