پژوهشگرانی که عکس العمل بیش از اندازه سهامداران را مورد بررسی قرارداده اند، به این نتیجه رسیده اندکه سرمایه گذاران به عملکرد مالی گذشته شر کت ها عکس العمل بیش از اندازه نشان می دهند. سرمایه گذاران، سهام های با عملکرد گذشته خوب را بالاتر از ارزش ذاتی شان و سهام های با عملکرد مالی گذشته ضعیف را پایین تر از ارزش ذاتی شان ارزش گذاری می کنند. بعد از مدتی وقتی سرمایه گذاران تشخیص دهند که انتظارات قبلی آنها صحیح نبوده است، قیمت سهام به ارزش ذاتی و واقعی خود باز می گردد. تحقیق حاضر به بررسی عکس العمل بیش از اندازه سهامداران بورس اوراق بهادار تهرا ن می پردازد. این بررسی در مرحله اول بدون کنترل اثر متغیر های »نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار حقوق صاحبان سهام و بتای شرکت« و در مرحله دوم با کنترل »نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار حقوق صاحبان سهام و بتای شرکت« به عنوان معیارهای ریسک صورت گرفته است و در مرحله سوم حرکت آنی بازده و بازگشت آن را برای پرتفوی رشد پایدار مورد آزمون قرار دادیم. دوره زمانی تحقیق ده ساله از سال 1376 تا 1386 می باشد. جامعه آماری تحقیق، شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بها دار تهران است. روش تحقیق آزمون پرتفولیو می باشد. تجزیه وتحلیل نتایج از طریق آزمون آمار ی t اسیتودنت صورت گرفته است. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که سهامداران در بورس اوراق بهادار تهران نسبت به متغیرهای فروش، سود عملیاتی، جریان نقدی وبازده سهام، عکس العمل بیش از اندازه نشان می دهند و در مورد متغیرهای فروش، سود عملیاتی و بازده سهام، حرکت آنی بازده، با بازگشت بازده در بلندمدت خنثی می شود ولی برای متغیر جریان نقدی این گونه نیست.