در صنایع تولیدی وجود یک استراتژی شفاف در جهت برنامه ریزی منابع و زمان بندی فعالیت ها، به منظور کاهش هزینه ها و عرضه بهنگام محصولات، کاملاً ضروری به نظر می رسد. از این رو تعیین بهینه نوع و زمانبندی تولید محصولات اهمیت ویژه ای پیدا می کند. زمانبندی در واقع تخصیص منابع در طول زمان برای اجرای مجموعه ای از وظایف است که معمولاً بمنظور کاهش مجموع هزینه ها و افزایش سود صورت می گیرد. علاوه بر آن یک تولید کننده همواره با پیشنهادات تولیدی مختلفی روبروست که پرداختن به تمامی آنها در آن واحد امکان پذیر نمی باشد. بنابراین مسئله انتخاب کار مسئله ای است که نقش کلیدی در موفقیت یک سازمان ایفا می کند. در این میان مسائل همزمان انتخاب و زمان بندی از اهمیت خاصّی برخوردارند. فرض کنید مجموعه ای از کارهای مستقل کاندید در دسترس می باشند. هر کار سود و هزینه معینی داشته و به ازاء هر واحد دیرکرد یا زودکرد جریمه ای به آن تعلّق می گیرد. کلیه عملیات هر کار بر روی یک پردازشگر قابل انجام است. نکته مهم دیگری که این مسئله را از سایر مسائل از این دست متمایز می سازد، در نظر گرفتن زمان های آماده سازی وابسته به توالی برای هر کار است. هدف انتخاب زیر مجموعه ای از این کارها و تعیین توالی انجام آنهاست، به گونه ای که با در نظر گرفتن محدودیت زمانی موجود، سود کلّی بیشینه گردد. بنابراین مسئله مورد بررسی از جمله مسائل بهینه سازی چندمعیاری است که در محیط تولیدی تک ماشینی صورت می پذیرد. مدل پیشنهادی با استفاده از الگوریتم های فرا ابتکاری تبرید تدریجی و جستجوگر پراکنشی حل شده و سپس به بررسی نتایج حاصله می پردازیم. پرداختن به مسائل پیرامون حل همزمان انتخاب و زمان بندی، مقایسه نحوه عملکرد دو الگوریتم که نماینده ای از دو گروه مختلف می باشند و چگونگی تصمیم گیری های تولیدی در شرایط مختلف، از اهداف کلّی این تحقیق می باشد