با توجه به موقعیت استراتژیک ایران مقادیر زیادی از مواد خطرناک توسط جاده حمل ونقل می شود. در اثر حمل و نقل مواد خطرناک، خطر قابل توجهی،رانندگان و جمعیت نواحی را تهدید می کند. یکی از چالش های مهم در زمینه مواد خطرناک، انتخاب مسیر و شبکه مناسب برای حمل و نقل آنهاست؛ از اینرو ارزش دهی به قطعات شبکه، یکی از مراحل بسیار مهم در تجزیه و تحلیل شبکه، در محیطهای gisمی باشد. درآنالیز مسیریابی استفاده ی تنها از طول یا زمان برای ارزش دهی منجر به نتایجی می گردد که اکثرا ًبا واقعیت مطابق نیست. بنابراین برای برطرف کردن مشکل فوق که هدف اساسی این پایان نامه میباشد، بایستی معیارهای مختلفی علاوه بر طول یا زمان مد نظر قرار گیرد که مدلی واقعی تر ارائه شود. در این پایان نامه تنها به شناسائی معیارهای ایمنی و آسایش برای حمل و نقل مواد خطرناک با وسایل نقلیه سنگین پرداخته می شود. این معیارها عبارتند از :شرایط ترافیکی، موقعیت مکانی، امنیت ازخطر سرقت، امکانات، آب وهوا. همچنین برای پنج معیار به ترتیب 5،9 ،3، 8،6 زیر معیار جهت پیاده سازی در محیط gisدر نظر گرفته شد. وزن دهی و ترکیب معیارهای فوق در یک مدل خاص بنام مدل ارزش انجام می پذیرد که برای تعیین آن، از روش تحلیل سلسله مراتبی استفاده می شود. از ویژگیهای خاص این روش، توانایی مدلسازی همزمان معیارهای کمی و معیارهای کیفی می باشد. مدولاسیون با استفاده از نظرات کارشناسان خبره از طریق مقایسه دو به دو معیارها انجام می پذیرد. بدلیل اینکه حجم بالائی از مواد خطرناک در جاده حمل و نقل می گردد، مدل ارزش برای این حالت محاسبه شد. سپس برای تست مدل بدست آمده، شبکه راههای بین تهران – مشهد بدیل تنوع آن انتخاب شد. نتایج حاصله نشان داد که جوابها با آنچه در واقعیت اتفاق می افتد، مطابقت دارند. برای مثال در فصل زمستان از میان سه مسیر سمنان، فیروزکوه، هراز، مسیر سمنان را که ایمن ترین مسیر نسبت به دو مسیر دیگر است، انتخاب شد. بعداز انجام تست، آنالیز حساسیت مدل جهت بررسی صحت مدل که در نهایت صحت نظر کارشناسان خبره را نشان می دهد، صورت پذیرفت. این آنالیز، استحکام مدل را ازنظر حذف و یا تغییر وزن معیار ها را نشان داد.