این پژوهش در صدد بررسی موضوع نفاق در نهج البلاغه میباشد.در ابتدا به منظور فهم عمیق تر نفاق،پاره ای بحث های تمهیدی نظیر پیشینهی تاریخی نفاق،حوزه ی معنایی نفاق،سیر تحول مفهومی نفاق، زمینه های پیدایش آن و اقسام نفاق مورد بررسی قرار گرفته است. در ادامه از آن جایی که در اقوال معصومین علیهم السلام درباره ی ماهیت، علت، خطرها و راههای درمان نفاق مطالبی ارزشمند گرد آمده است، موضوع نفاق در روایات واکاوی شده است. امام علی علیه السلام در نهج البلاغه به بیان ویژگی های روانی و رفتاری منافقان و مصداق های بارز آن :ناکثین و قاسطین و منافقان نفوذی پرداخته است که بررسی سخنان امام در این زمینه یکی از اهداف این رساله است. همچنین بررسی عملکرد سیاسی و اجتماعی منافقان و نحوه ی برخورد امام با این افراد یک از مباحثی است که در این رساله به آن پرداخته شده است.از جمله نتایج به دست آمده از این پژوهش میتوان به این مورد اشاره کرد که: لفظ منافق در سخنان امام علاوه بر معنای مصطلح آن-اظهار اسلام و اخفای کفر- در معنای تسامحی آن-دورو بودن- نیز به کار رفته است که با توجه به قرائن سخن امام می توان این معنای دوم را دریافت.