بلایت فوزاریومی سنبله در گندم که توسط قارچ f. graminearum ایجاد می شود، در مناطق مرطوب و نیمه مرطوب جهان از نظر اقتصادی به عنوان یک بیماری مهم گندم به شمار می آید. این بیماری نه تنها باعث کاهش معنی دار عملکرد شده، بلکه کیفیت دانه را نیز به واسطه تولید مایکوتوکسین ها تحت تاثیر قرار می دهد. دی اکسی نیوالنول (don) یکی از مهم ترین سم های تولید شده توسط قارچ در دانه های آلوده است که برای سلامت انسان و دام مضر می باشد. don به عنوان عامل بیماری زا از طریق مهار سنتز پروتیین های یوکاریوتی میزبان فعالیت می کند. جایگاه عمل don پروتیین ریبوزومی l3 rpl3))در زیر واحد s60 می باشد. یکی از روش های ایجاد تحمل به don، تغییر در جایگاه اثر آن در سلول یعنی پروتئین ریبوزومی l3 (rpl3) است. تغییرات نقطه ای در اسید آمینه های پروتیین ریبوزومی l3 rpl3)) در مخمر باعث ایجاد مقاومت به don شده است. همانند سایر پروتیین های ریبوزومی، توالی rpl3 به میزان بالایی در موجودات یوکاریوت حفاظت شده است. در این مطالعه، با کمک تکنیک جهش زائی با جایگاه مشخص اسیدآمینه موقعیت 258 از تریپتوفان به سیستئین و اسید آمینه موقعیت 259 از هیستیدین به تیروزین در cdna مربوط به ژن rpl3 گیاه گوجه فرنگی تغییر داده شد. برای بررسی تاثیر نسخه های جهش یافته rpl3 در جهت القای تحمل به don، جهش یافته های مختلف w258c/h259y,w258cو نوع وحشی ازrpl3 به مخمر منتقل گردیدند و عمل همزمان سازی رشد آنها انجام شد. بر اساس نتایج بدست آمده به نظر می رسد که سازه ژنی با جهش دوگانه (rpl3w258c/h259y) نسبت به نوع وحشی و w258c، مقاومت بیشتری به don نشان می دهد. بروز مقاومت در سلول های مخمر می تواند حاکی از اثر افزایشی این دو جهش در پروتئین ریبوزومی به don نسبت به سایر نسخه های جهش یافته باشد. این مشاهدات، جهش یافته w258c/h259y را به عنوان کاندید مناسبی برای القای مقاومت در ارقام حساس گندم، معرفی می نماید

یکی از موثرترین راه های کنترل بیماری بروسلوز در انسان، واکسیناسیون دام می باشد. در این مطالعه سه پروتئین omp19، omp31 و اوره آز از طریق لینکرهای هیدروفیلی به همدیگر متصل شدند و کارائی پروتئین کایمر علیه این بیماری مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج بخش بیوانفورماتیک نشان داد که پروتئین کایمر، پایداری و شکل فضائی مناسبی داشته و به طور بالقوه توانائی تحریک پاسخ ایمنی همورال و سلولی را دارد. نتایج بخش آزمایشگاهی نشان داد که مصرف درون صفاقی این پروتئین باعث تحریک پاسخ th1-th2 می شود در حالی که مصرف خوراکی آن پاسخ th1-th17 را برمی انگیزد. ضمن اینکه پروتئین مذکور حفاظت بسیار مناسبی علیه سویه های ویرولانس بروسلا ابورتوس و ملیتنسیس از خود به نمایش گذاشت.