قانون برنامه چهارم توسعه در ماده(2) تکلیفی را روی دوش دولت می گذارد تا جهت برقراری انضباط مالی و بودجه ای، در زمان اجرای برنامه سهم اعتبارات هزینه ای تأمین شده از محل درآمدهای غیرنفتی دولت را افزایش داده و در پایان برنامه هزینه های جاری دولت از محل درآمدهای مالیاتی و سایر درآمدهای غیرنفتی صورت پذیرد. لذا تعیین مسیری که بتواند مارا به چنین هدفی برساند ضروری است این بررسی در پی تعیین چنین مسیری با استفاده از روشهای برنامه ریزی پویا و معادلات بلمن به طور خاص می باشد. این مسیر با دو رویکرد که بیانگر دو سناریو است تعیین می شود بدین ترتیب که در سناریو اول هدف، تأمین مالی هزینه های دولت تا پایان سند چشم انداز(1404) بوده و این مسیر با استفاده از تابع سیاستی بهینه ای که از معادله بلمن حاصل شده تعیین می شود . در سناریو دوم مسیر مشابه برای حالتی حاصل می شود که هدف تأمین هزینه های جاری دولت تا پایان برنامه پنجم توسعه(1993) می باشد. مطابق هر دو سناریو با تداوم روند فعلی درآمدهای مالیاتی نمی توان به اهداف فوق دست یافت . نتایج نشان می دهد برای دسترسی به این اهداف باید از مقادیر مخارج دولت در آینده و یا روند رشد آن آگاهی داشت. با توجه به نرخ رشد درآمدهای مالیاتی در گذشته و نرخ رشدی که این مسیرها به دست می دهند می توان گفت مسیرهای به دست آمده دست یافتنی بوده و با برنامه ای دقیق می توان به مسیرهای حاصله دست یافت.