در این پروژه به حل مسئله تصمیم گیری و برآورد ریسک با استفاده از سیستم های چند عاملی بر مبنای احتمالات فازی می پردازیم. با توجه به عدم قطعیت ها و پیچیدگی های مسئله تصمیم گیری، از به کارگیری سیستم های چند عاملی با استفاده از احتمالات فازی استفاده می کنیم. در مسئله تصمیم گیری سعی می شود تا از سیستم های خود سازمانده در تشکیل سیستم های چند عاملی و همچنین در محاسبه احتمالات فازی استفاده شود، به طوری که تک تک عامل های آن نیز با استفاده از یک شبکه خودسازمانده به محاسبه احتمالات فازی بپردازند. برای نمایش کارایی روش های ارائه شده در مسائل تصمیم گیری و برآورد ریسک به بررسی و حل دو موضوع کاربردی در زمینه تشخیص پزشکی با استفاده از روش های ذکر شده می پردازیم. در کاربرد اول با استفاده از یک سیستم چند عاملی خود سازمانده که تک تک عامل های آن نیز توسط شبکه های خود سازمانده به برآورد احتمال فازی می پردازند، به تصمیم گیری و تشخیص در مورد گونه های متفاوت بیماری aphasia می پردازیم و نتایج عددی به دست آمده را با کارهای قبلی مورد مقایسه قرار می دهیم. در کاربرد دوم سعی می شود تا با استفاده از یک سیستم چند عاملی فازی و محاسبه احتمالات فازی به برآورد ریسک سرطان پستان پرداخته شود، به طوری که شرکت های بیمه بتوانند بر مبنای نتایج به دست آمده که از قابلیت اطمینان کافی برخوردار هستند به برآورد نرخ بیمه برای هر فرد بپردازند. نتایج این پروژه مبین این است که سیستم های چند عاملی بنا بر دارا بودن ویژگی های تمرکز زدایی، به اشتراک گذاری نتایج، خودسازماندهی، مقاومت و همکاری، باعث کاهش پیچیدگی های حل مسئله و بهبود عملکرد شده اند و احتمالات فازی به عنوان یک راهکار مناسب برای نمایش عدم قطعیت قابلیت استفاده از داده های نرم و داده های آماری را به طور همزمان برای سیستم فراهم می کنند. نتایج به دست آمده مبین کارآمدی سیستم های چندعاملی همکارانه هستند که بر مبنای احتمالات فازی به تصمیم گیری و برآورد ریسک می پردازد.