نام پژوهشگر: منیره کافی

بررسی تأثیر سنوات کشت بر خصوصیات کیفی (فیزیکی، شیمیایی و مینرالوژی) خاک های منطقه دشت مهیار اصفهان
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه شهید چمران اهواز 1388
  منیره کافی   احمد لندی

نام خانوادگی : کافی نام : منیره درجه تحصیلی : کارشناسی ارشد رشته : خاک شناسی گرایش: ارزیابی، پیدایش و رده بندی خاک ها عنوان پایان نامه : بررسی تأثیر سنوات کشت بر خصوصیات کیفی خاک (فیزیکی، شیمیایی و مینرالوژی) خاکهای منطقه مهیار استان اصفهان استاد راهنما : دکتر احمد لندی استاد مشاور : دکتر بهمن سلیمانی محل تحصیل : دانشگاه شهید چمران اهواز دانشکده : کشاورزی تاریخ فارغ التحصیلی : 26/8/1388 تعداد صفحات :114 واژه های کلیدی : سنوات کشـت، کیفیـت خاک، مواد آلی، مهیار تعریف شاخص های کیفی خاک برای مدیریت پایدار منابع طبیعی مهم می باشند. مشخصات خاکها ممکن است با استفاده از تعداد زیادی شاخص ها تشخیص داده شوند، اگر چه روش سیستماتیکی برای پارامترهای اندازه گیری که برای برآورد کیفیت خاک اشتفاده می شوند، وجود ندارد. برای بررسی تأثیر سنوات کشت بر خصوصیات کیفی خاک، دشت مهیار، در استان اصفهان انتخاب شد. برای این منظور سه تیمار بدون کشت، 10 سال کشت و 30 سال کشت، در سه تکرار در نظر گرفته شد. نمونه گیری در 6 عمق انجام شد. برای بررسی نتایج از طرح آماری فاکتوریل و نرم افزار spss استفاده شد. وزن مخصوص ظاهری خاک با افزایش سنوات کشت و عمق، افزایش یافت ولی میزان پایداری ساختمان خاک با افزایش سنوات کشت کاهش یافت که از دلایل عمده این مهم می توان به بیشتر بودن میزان ماده آلی در تیمار بدون کشت نسبت به تیمارهای تحت کشت اشاره کرد. ظرفیت تبادل کاتیونی، نیتروژن کل و فسفر با افزایش سنوات کشت و با افزایش عمق کاهش یافتند. روند تغییرات میزان هدایت الکتریکی و پتاسیم با افزایش سنوات کشت، یک روند افزایشی بود که این احتمالاً به خاطر کیفیت آب آبیاری منطقه می باشد. عناصر آهن، منگنز، مس وروی در تیمار 30 سال کشت کمتر بود و با افزایش عمق یک روند تقریباً کاهشی داشت. که این می تواند به دلیل عدم مصرف کودهای دارای عناصر کم مصرف و وجود خاکهای آهکی با ماده آلی کم باشد. بطور کلی میزان ماده آلی خاک با افزایش سنوات کشت و با افزایش عمق کاهش می یابد. که کاهش ماده آلی در خاکهای کشت شده را می توان به زیرورو شدن خاک توسط شخم و در نتیجه اکسیداسیون بیشتر کربن در اثر تهویه و کاهش برگشت بقایای گیاهی در زمینهای کشت شده دانست. نتایج مینرالوژی و بافت خاک نشان می دهد که این دو شاخص تحت تأثیر عوامل سنوات کشت و عمق قرار ندارند و با گذشت زمان در روند آنها تغییری مشاهده نشد.