ویروس لوکوز گاوی یک اونکوویروس از خانواده رتروویرییده است که سبب ایجاد عفونت مزمن در گاو می گردد. خسارات اقتصادی لوکوز شامل هزینه های برنامه های کنترل و ریشه کنی، کاهش تولید شیر و مشکل در صادرات دام می باشد. جهت تشخیص سرولوژیک بیماری از دو روش انتشار ایمنی بر روی ژل آگار و الایزا استفاده می شود. با این وجود این مطالعه توسط روش الایزا جهت تشخیص بیماری لوکوز گاوی انجام گردید. این بررسی بر روی 92 نمونه شیر مخزن تعدادی از گاوداری های شیری مشهد و حومه در تابستان سال 88 انجام شد. پس از انجام تست الایزا بر روی نمونه های مخزن شیر، 3/41% نمونه ها دارای واکنش مثبت بودند. میزان موارد مثبت در شرق مشهد 57/40% و در غرب 4/43% و درصد شیوع آلودگی در دامداری های زیر 100راس و بالای100راس به ترتیب 8/32% و 6/73% بود. آنالیز آماری داده ها تفاوت معنی داری بین شیوع لوکوز و سایز گله را نشان داد (p<0.001). گله های مورد مطالعه از نظر موقعیت جغرافیایی نسبت به ابتلا به بیماری لوکوز اختلاف معنی داری با یکدیگر نداشتند (p>0.05). دامداری های صنعتی اختلاف معنی داری با دامداری های نیمه صنعتی از نظر ابتلا به لوکوز داشتند.(p<0.019) نتایج مطالعه حاضر نشان میدهد که میزان شیوع آلودگی به ویروس لوکوز گاوی در گاوداری های مشهد و حومه بسیار بالاست. بنابراین برنامه های کنترلی بر اساس تست و اصلاح الگوهای مدیریتی جهت کاهش شیوع بیماری و حتی ریشه کنی آن باید انجام پذیرد.