شناسایی ریسک ها و مخاطرات در پروژه ها و اولویت بندی آن ها، مبنایی برای اتخاذ سیاست های مناسب مدیریت ریسک و انتخاب روش های اقتصادی و باصرفه تر می باشد. در صورت شناسایی نشدن ریسک های موثر، فرایند مدیریت ریسک اثربخشی لازم را نخواهد داشت؛ چراکه اهداف و فعالیت های پروژه در معرض تهدیدات بسیار قرار خواهند گرفت و نتایج این امر در بلند مدت آشکار می گردد. از سوی دیگر شرایط پیچیده پروژه ها بر اهداف آن ها تاثیرگذار می باشد. از اینرو هر نوع تصمیم گیری در حوزه مدیریت ریسک، نیازمند بررسی کامل شاخص های موثر و استنباط کامل از نظرات متخصصان و خبرگان این عرصه دارد. در این پایان نامه ابتدا به مرور مدل مدیریت پروژه براساس استاندارد پیکره دانش مدیریت پروژه پرداخته شده است، سپس فرایند مدیریت ریسک در این مدل تشریح می گردد. براساس این مدل، فرایند مدیریت ریسک خود شامل گام های برنامه ریزی مدیریت ریسک، شناسایی ریسک، آنالیز کیفی ریسک، آنالیز کمی ریسک، برنامه پاسخ به ریسک و برنامه کنترل و پیگیری ریسک می باشد. در ادامه این تحقیق آخرین روش ها و تکنیک های شناسایی ریسک و اولویت بندی آن، با تاکید بر تصمیم گیری گروهی و استفاده از نظرات متخصصان و خبرگان مورد بررسی قرار گرفته و جهت بکارگیری در حوزه مدیریت ریسک های پروژه تبیین می شوند. در انتها، سه نمونه مورد کاوی در پروژه های ساخت طرح توسعه فازهای پارس جنوبی به تفصیل ارائه می گردد.