چکیده در این پروژه کمپلکس شدن یون های سرب و کادمیم را با سه لیگاند دی آلیل دی سولفید، دی-متیل دی سولفید و دی آلیل سولفید از طریق روش الکتروشیمی مورد بررسی قرار می گیرد. در ابتدا برای به دست آوردن نتایج مناسب و قابل اعتماد بهینه سازی ph، نوع بافر، غلظت یون سرب و کادمیم، و همچنین بررسی انتخاب نوع الکترود انجام شد. نتایج نشان دهنده این مطلب است که بهترین الکترود برای بررسی کمپلکسومتری این سیستم ها الکترود طلا می باشد و بهترین ph برای هر دو یون ph 5/5 به دست آمد. سپس از بین بافرهای استات، بریتون-رابینسون و سیترات، بهترین بافر انتخاب شد که برای هر دو یون بافر استات ph 5/5 بود. آزمایش های مقدماتی انجام شده، پوشیدگی سطح الکترود توسط لیگاند های مورد بررسی را نشان می داد که این مشکل نیز با ارائه روش اعمال پتانسیل بعد از اضافه کردن لیگاند در هر مرحله، برطرف شد. در قسمت اول این مطالعه، کمپلکس شدن یون های سرب و کادمیم توسط لیگاند دی-آلیل دی سولفید (dads) بررسی شد. نتایج نشان می دهد که هر دو یون سرب و کادمیم با نسبت-های 1:1 و 1:2 (نسبت لیگاند:فلز) با لیگاند dads کمپلکس تشکیل می دهند. ثابت های تشکیل کمپلکس نیز با استفاده از برنامه نویسی به روش برازش منحنی محاسبه شدند. در قسمت دوم و سوم نیز کمپلکس شدن یون های سرب و کادمیم به ترتیب توسط لیگاند-های دی متیل دی سولفید (dmds) و دی آلیل سولفید (das) بررسی شدند. نسبت لیگاند به فلز در این دو حالت نیز 1:1 و 1:2 بدست آمد و مشابه قسمت اول پروژه ثابت های تشکیل این کمپلکس ها نیز به دست آمدند.

در این پژوهش به تهیه و بررسی رفتار الکتروشیمیایی برخی از کمپلکس¬های بازشیف پرداخته شد. بررسی رفتارالکتروشیمیایی این کمپلکس توسط تکنیک ولتامتری چرخه¬ای صورت گرفت. این نتایج به دست¬یابی به یک الکترود اصلاح شده با فیلم کمپلکس [تریس(1-10 فنانترولین) کبالت(ii)] برای اندازه¬گیری انسولین منجر گردید. این پژوهش در دو قسمت صورت گرفت. در بخش اول، به تهیه دسته ای از لیگاند¬های باز شیف پرداخته¬شد. این لیگاند ها از ترکیب سالیسیل آلدهید با 2-آمینو فنول ، 1،2 دی آمینو فنول و2-آمینو تیول حاصل گردید سپس با نمک مس(ii) ، کبالت(ii) و اکسید وانادیم (v) کمپلکس¬های آن¬ها تهیه شد رفتار الکتروشیمیایی این کمپلکس¬ها توسط تکنیک ولتاموگرام چرخه¬ای با سرعت روبش v/s 1/0 در محدوده¬ی پتانسیل 1 تا 1- بررسی گردید. هم¬چنین از نمک تترابوتیل آمونیوم پرکلرات به¬عنوان الکترولیت محافظ استفاده شد. در بخش دوم، الکترود کربن¬شیشه¬ای با نانو¬لوله¬ کربنی اصلاح گردید این اصلاح الکترود با جذب فیزیکی نانولوله¬ی کربن بر سطح الکترود کربن شیشه¬ای حاصل شد سپس الکترود اصلاح شده را داخل محلول بافر فسفات 05/0 مولار با 4/7= phحاوی 5 میلی¬مولار از کمپلکس [تریس(1-10 فنانترولین) کبالت(ii)] قرار داده و10 ولتاموگرام با سرعت روبش v/s05/0 و محدوده¬ی پتانسیل 3/0- تا 85/0 ولت نسبت به الکترود مرجع ag/agcl، اعمال گردید نتیجه حاصل، اصلاح الکترود با فیلم پلیمری کمپلکس [تریس(1-10 فنانترولین) کبالت(ii)] می¬باشد سپس از این الکترود اصلاح شده برای اندازه¬گیری غلظت انسولین در محلول-های مختلف از جمله سرم خون انسان استفاده گردید. در این پژوهش دو گستره¬ای خطی در بازه¬های 0654/ 0تا 0099/0 میکرو¬مولار و 147/0تا 074/0 میکرو مولار ، حدتشخیص معادل با 0083/0میکرومولار و حساسیتa/µm µ 648/6 به¬دست آمد. الکترود اصلاح شده از تکرار¬پذیری و تکثیر¬پذیری خوبی برخوردار است.