این پژوهش با هدف تبیین ارزیابی کارآفرینی مدیران دانشگاه ایران انجام شده است. سوالات این پژوهش عبارتست از : 1. کارآفرینی مدیران در هریک از سطوح تا چه میزان است؟ 2. آیا کارآفرینی با ویژگی های فردی مدیران رابطه دارد؟ 3. رتبه بندی سطوح کارآفرینی مدیران در جامعه کدام است؟ برای پاسخ به این سوالات از یک پرسشنامه استفاده شده است و بر روی تحلیل عاملی میزان 62.9% و اعتبار آن از طریق آلفای کرونباخ 891% برآورد گردید. نتایج بدست آمده حاکی از وجود اعتبار در هر دو پرسشنامه است. پس از انجام تحلیل عاملی بر پایه سه شاخص ارزش ویژه، نسبت واریانس تبیین شده توسط هر عامل و طرح شیب دار تعداد 6 عامل برای مجموعه 75 سوالی پرسشنامه کارآفرینی استخراج مــــی گردد. برای نامگذاری عامل ها از چرخش واریماکس استفاده شد که منجر به استخراج عاملهایی به شرح ذیل گردید: اعتماد به نفس، استقلال، سازگاری، تلاش برای موفقیت، ریسک پذیری، مهارتهای اجتماعی، سپس با استفاده از آزمون تک نمونه ای میزان هریک از عوامل کارآفرینی و با استفاده از فاصله اعتماد 99 درصدی میزان هریک از سطوح ارزشی در گروه نمونه مورد سنجش قرار گرفت: متغیر ریسک پذیری بیش از حد متوسط و بالا، و متغیرهای اعتماد به نفس، استقلال، سازگاری، تلاش برای موفقیت و مهارتهای اجتماعی در حد متوسط . در مرحله بعدی از طریق آزمون فریدمن سلسله مراتب سطوح کارآفرینی : 1. ریسک پذیری، 2. مهارتهای اجتماعی 3. تلاش برای موفقیت، 4. اعتماد به نفس، 5. سازگاری، 6. استقلال بدست آمده در پایان نتایج نشان داد که طبق ارقام ماتریس همبستگی از ویژگی های فردی جنسیت فقط با متغیر مهارتهای اجتماعی ، سن با کارآفرینی به مفهوم کلی و تلاش برای موفقیت ، تجربه خدمتی فقط با تلاش برای موفقیت رابطه دارد. در مقابل ویژگی های فردی دیگر (تحصیلات ، شغل و تجربه مدیریتی) با هیچ یک از متغیرهای کارآفرینی رابطه معنادار ندارد.