چکیده تصاویر ماهواره ای به عنوان یک منبع سریع و قابل استفاده برای برداشت های زمینی شناخته شده اند.در این تحقیق ما سعی نمودیم تا داده های irsرا برای طبقه بندی رخساره های پلایا مورد ارزیابی قرار دهیم.به دلیل اخذ تصاویر irs توسط ایستگاه زمینی ngo در تهران، این تصاویر حتی از تصاویرماهواره ای با قدرت تفکیک بالاتر که در خارج از کشور دریافت می شوند مناسب تر هستند.بر روی تصاویر چهار دوره زمانی تصحیحات رادیومتریک و ژئورفرنس اعمال گردید.تشریح خاک از پروفیل های شاهد در محدوده پلایا انجام شد.سپس نمونه های خاک از افق ها و پوشش های سطح به آزمایشگاه جهت آزمایشات فیزیکو-شیمیایی منتقل گردید.نتایج آزمایشات شیمیایی نظیر تیپ های شوری تفکیک شده با dn های مربوطه بر روی باندهای تصاویر و باندهای ترکیبی به وسیله مدل های رگرسیون به روش گام به گام استخراج گردید.دقت ضریب رگرسیون به وسیله حداقل مربعات خطا بررسی شد.سپس با مدل ها و تصاویر مربوطه نقشه های تیپ های شوری طبقه بندی گردید.بیشترین سطح معنی داری تصاویر طبقه بندی شده با اثرات متقابل اندیس های ec,cl و so4 بررسی شد.به گونه ای که بر اساس آن تیپ های دلتا،حاشیه مرطوب،رخساره پف کرده،رخساره کویر و دشت سر اپانداژ قابل تفکیک است.

بیماری مولتیپل اسکلروزیس(ام اس)، بیماری مزمن دمیلیناسیون سیستم اعصاب مرکزی است که به وسیله اختلال در انتقال در عصب مشخص شده و با نشانه¬های گوناگون بالینی آشکار می¬گردد. پژوهش حاضر با هدف: تأثیر و مقایسه دو نوع تمرین هوازی و یوگا بر سرعت و استقامت راه رفتن، تعادل، خستگی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به ام اس اجرا شد. نمونه آماری این تحقیق را 31 نفر از زنان مبتلا به ام اس، با سن بین 19 تا 54 سال و سطح پایین و متوسط بیماری (edss≤ 4) تشکیل دادند. بیماران به طور تصادفی در سه گروه قرار گرفتند.10 بیمار در گروه تمرینات هوازی(راه رفتن روی نوارگردان) با شدت 40-75 در صد ضربان قلب بیشینه و 11 بیمار در گروه تمرینات منتخب یوگا قرار داشتند که در هر جلسه 60 تا 70 دقیقه را به تمرینات هاتا یوگا می¬پرداختند و 10 بیمار در گروه کنترل قرار گرفتند. آزمودنی ها سه جلسه در هفته برای 8 هفته به تمرین پرداختند. جهت ارزیابی سرعت از آزمون زمان لازم برای 10متر راه رفتن و جهت ارزیابی استقامت از مسافت طی شده در مدت زمان 2 دقیقه استفاده شد. تعادل بیماران با استفاده از آزمون تعادل برگ ، خستگی با استفاده از مقیاس ffs و کیفیت زندگی بیماران با استفاده از مقیاس msqol-54 سنجیده شد. بر اساس یافته¬های پژوهش سرعت راه رفتن در گروه تمرین هوازی افزایش معنی¬داری یافت(0/001) در حالی که در گروه تمرینات یوگا این افزایش معنی¬دار نبود(0/132)، استقامت راه رفتن در گروه تمرینات هوازی(0/008) و گروه تمرینات یوگا(0/009) افزایش معنی¬داری یافت و بین دو گروه تفاوتی مشاهده نشد(0/31). تعادل در گروه تمرینات هوازی(0/001) و تمرینات یوگا(0/002)افزایش معنی¬داری یافت و بین دو گروه تفاوت معنی¬داری مشاهده نشد(0/76). خستگی در گروه تمرینات هوازی(0/004) و تمرینات یوگا(019/0) کاهش معنی¬داری یافت در حالی که بین دو گروه تفاوتی مشاهده نشد(0/99). کیفیت زندگی بیماران نیز در دو گروه هوازی(0/000) و تمرینات یوگا(0/001) افزایش معنی¬داری یافت در حالی که بین دو گروه تفاوتی مشاهده نشد(0/95). گروه کنترل در هیچ¬یک از شاخص¬های اندازه¬گیری شده تغییری را نشان ندادند. اطلاعات حاضر می¬تواند در طراحی برنامه های تمرینی برای بیماران مبتلا به ام اس موثر و مفید واقع شود.