لقاح آزمایشگاهی راهی برای کمک به زوج های نابارور است. گاهی ناباروری به دلیل نقص در فاکتورهای مردانه اتفاق می افتد. عوامل مختلفی می تواند بر اسپرم اثر بگذارد و سبب عدم لقاح یا لقاحی ناموفق شود. اسپرم از لحظه تشکیل در دستگاه تناسلی نر تا زمان لقاح در دستگاه تناسلی ماده در معرض عوامل مختلفی از جمله دما، phو فشار هیدروستاتیک قرار می گیرد که افزایش یا کاهش آن هااز دامنه طبیعی سبب آسیب به اسپرم واختلال درلقاح می گردد. در این مطالعه نقش فشار هیدروستاتیک اعمال شده بر اسپرم در لقاح آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت.در این تحقیق از موش های نژاد nmri ماده با سن تقریبی 6 تا 8 هفته و موش های نر همان نژاد با سن تقریبی 8 تا 12 هفته استفاده شد. موش های ماده توسط 10 واحد بین الملل هورمون pmsg و ?? ساعت بعد توسط 10 واحد بین الملل هورمون hcg تحریک تخمک گذاری شدند 1? ساعت بعد از تزریقhcg ، موش های ماده را به روش نخاعی کشته و تخمک های متافازii از اویداکت ها خارج شدند. اسپرم ها از موش نر جدا و در داخل قطره های 100 میکرولیتری محیط ham`s- f10 قرار داده و اسپرم ها به دو گروه آزمایش وکنترل تقسیم شدند. در گروه آزمایش اسپرم ها در محفظه فشار تحت فشار mmhg100 به مدت 4 ساعت در داخل انکوباتور با دمای 3? درجه سانتی گراد و? درصد co2 قرار گرفتند. گروه کنترل در طبقه پایین همان انکوباتور بدون اعمال فشار هیدروستاتیک قرار گرفت. سپس اسپرم ها از لحاظ پارامترهای حیاتی شامل میزان زنده ماندن، حرکت و مورفولوژی مورد بررسی قرار گرفتند.اسپرم های دو گروه کنترل وآزمایش در کنار تخمک ها در محیط ivf قرار گرفته و میزان لقاح آزمایشگاهی تخمک ها وتکوین جنین ها مورد بررسی قرار گرفت. فشار هیدروستاتیک سبب کاهش پارامترهای حیاتی اسپرم شده بود (p<0.05). همچنین لقاح در دو گروه کنترل وآزمایش انجام گرفت و پیش هسته ها مشاهده شداما تکامل بعدی در جنین های حاصل از لقاح آزمایشگاهی با اسپرم های گروه آزمایش در همان مرحله تشکیل پیش هسته ها متوقف شد در حالی که در تخمک های لقاح یافته با اسپرم های گروه کنترل رشد جنین های تشکیل شده در محیط کشت ادامه یافت. می توان نتیجه گرفت که اعمال فشار هیدروستاتیک براسپرم ها می تواند بر میزان لقاح آزمایشگاهی تخمک ها موثر باشد .کاهش میزان لقاح پس از اعمال فشار هیدروستاتیک بر اسپرم ممکن است ناشی از آسیب های وارده به اسپرم باشد.