چکیده: هدف از این تحقیق مقایسه کارایی فنی و رشد بهره وری اقتصادهای آسیا با استفاده از روش های تحلیل مرز تصادفی(sfa) و تحلیل پوششی داده ها (dea) می باشد. جهت این منظور از داده های مربوط به 44 کشور آسیایی در دوره 2007-1970 استفاده شده است. در این تحقیق ابتدا با استفاده از مدل بتیس و کوئلی(1992) کارایی فنی این کشورها با هم مقایسه و سپس رشد بهره وری این کشورها با تجزیه آن به تغییرات کارایی فنی و پیشرفت فنی، با دو روش مذکور مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج حاصل از تجزیه بهره وری کل عوامل تولید به تغییرات کارایی فنی و پیشرفت فنی در یک دهه (2007-1998) با روش sfa نشان می دهد که در 75 درصد این کشورها، پیشرفت فنی نقش منفی در رشد بهره وری داشته است و تنها در 11 کشور پیشرفت فنی نقش مثبت در رشد بهره وری داشته است. مقایسه رشد بهره وری کشورها نشان می دهد که ژاپن با رشد بهره وری 55/2 درصد در رتبه نخست قرار دارد و کشورهای عربستان سعودی، کره جنوبی و هنگ کنگ در جایگاه های بعدی قرار دارند. همچنین پایینترین رشد بهره وری متعلق به کشورهای تازه استقلال یافته، ارمنستان، آذربایجان، ترکمنستان، تاجیکستان، ازبکستان، قزاقستان و قرقیزستان می باشد که به لحاظ پیشرفت فنی درپایینترین جایگاه قرار دارند. در پایان مقایسه نتایج حاصل از دو روش (dea) و (sfa) نشان می دهد که نتایج مذکور تا حدود زیادی قابل اعتماد می باشند. کلمات کلیدی: کارایی، بهره وری، پیشرفت فنی، تحلیل مرز تصادفی، تحلیل پوششی داده ها و اقتصادهای آسیا