رله های اضافه جریان یکی از مهمترین تجهیزات حفاظتی به شمار می آیند . رله های اضافه جریان به منظور افزایش قابلیت اطمینان سیستم توزیع و حداقل سازی قطع بار در شبکه در مواقع غیر عادی و وقوع خطا، با یکدیگر هماهنگ می شوند. این هماهنگی با هدف رسیدن کمترین آسیب و استرس، به تجهیزات دچار خطا شده،باید تا حد امکان بهینه باشد. از این رو هماهنگی بهینه بین رله های اضافه جریان، یک نیاز ضروری در بهره برداری و طراحی سیستم توزیع به شمار می رود. در این پایان نامه، برای بهینه سازی این مسئله از الگوریتمهای هوشمند جستجوی هارمونی و الگوریتم ژنتیک استفاده شده است . ورود تولیدات پراکنده به سیستم قدرت مخصوصا در سطح توزیع، بطور قابل توجهی باعث تغییر مشخصات جریان های خطا در مقایسه با سیستم های قبلی شده است. این امر باعث دگرگونی طرح های حفاظتی و الگوهای هماهنگی رله های اضافه جریان شده است. هدف این پایان نامه ،آنالیز تغییرات حفاظت سیستم توزیع بعد از وصل تولیدات پراکنده به سیستم قدرت و سپس تحقیق برای الگو های هماهنگی حفاظتی جدید و گزینه های مورد نیاز برای سیستم های توزیع می باشد. ابتدا در مورد تأثیرات ورود تولیدات پراکنده در حفاظت سیستم های توزیع بحث صورت می گیرد.سپس راهکارهایی برای هماهنگی رله های جریان زیاد در حضور این منابع توان ارائه می گردد. این راهکار ها مبتنی بر استفاد از محدود کننده های جریان خطا و حفاظت تطبیقی بر پایه سیستم های چند عامله می باشد. در انتها نیز با ذکر نتایج، پیشنهاداتی برای تحقیقات آینده در راستای حفاظت مناسب شبکه های توزیع ارائه می گردد.