به طور کلی محیط زمین در ابتدا تحت فشار ناشی از تنش های طبیعی بوده و هر گونه دست خوردگی مانند حفر تونل ، این وضعیت تنش را مختل کرده و موجب همگرایی دهانه تونل و موجب تغییر مکان هایی در مقطع زمین می شود. این تغییر مکان ها در سطح زمین به صورت نشست ظاهر می شوند که در مواردی قابل توجه می باشد. در این تحقیق موضوع رفتار محیط خاک در اثر حفر تونل ها مورد بررسی قرار گرفته است. در ابتدا چگونگی وقوع نشست در روش های مختلف حفر تونل و روش های تخمین نشست که شامل سوابق پژوهشی در گذشته می باشد بررسی شده است ، سپس به اثر این نشست ها به ساختمان ها و تأسیسات اطراف و متدولوژی وسایل سنجش و روش های کاهش خسارت عنوان گردیده است. در بخش بعد با توجه به شرایط ژئوتکنیکی خاک خط 3 مترو تهران بین ایستگاه های e3 تا f3 و با کمک نرم افزار plaxis اقدام به مدل سازی های دو بعدی و سه بعدی ومقایسه بین نتایج گردید و سپس به دو روش natm و حفاری با tbm اقدام به مدل سازی مسیر حفر تونل ومقایسه نشست سطح زمین بین این دو روش پرداخته شده است. در ادامهبا توجه به تحلیل های انجام شده به بررسی پارامتر های مو ثر در نشست تونل پرداخته شده است و اهمیت هر یک از این پارامترها بر نشست ناشی از حفر تونل مشخص گردیده است. نتایج محاسبات به کمک نرم افزار ونتایج حاصل ازاندازه گیری های صحرایی توافق رضایت بخشی را نشان می دهد. نتیجه اینکه به تحلیل نشست های حاصل از نتایج نرم افزار می توان اطمینان کرد و در شرایطی که وضعیت خاک به صورت همگن ویکنواخت نیست با بکارگیری مدل مناسب می توان وضعیت نشست ها را با اطمینان پیش بینی نمود.