ارتواسترها ترکیباتی بسیار فعال هستند که در این پروژه روشهای جدیدی برای سنتز بنزوکسازولها، بنزایمیدازولها و اکسازولو[5،4-b]پیریدینها با بکارگیری این دسته از مواد ارائه شده است. همچنین روش سنتزی جدیدی با استفاده از ارتواسترها برای تهیه 4-کینازولینونها مورد بررسی قرار گرفته است. بنزوکسازولها از واکنش تری آلکیل ارتواسترها با 2-آمینوفنولها در حضورمقادیر کاتالیتیکی 3،1-دی برمو-5،5-دی متیل هیدانتوئین (dbdmh) سنتز شدند. واکنشها در دمای محیط یا دمای 85 درجه سانتیگراد انجام شد و محصولات با بازده بسیار بالا جداسازی شدند. از کاتالیزور قابل بازیافت زیرکونیوم تتراکلرید نیز در این سنتز استفاده شد و بنزوکسازولها با بازده بسیار خوب در زمان های بسیار کوتاه بدست آمدند. بنزایمیدازولها و اکسازولو[5،4-b]پیریدینها از واکنش تری آلکیل ارتواسترها با 2،1-فنیلن دی آمینها و یا 2-آمینو-3-هیدروکسی پیریدین در حضور dbdmh در دمای 85 درجه سانتیگراد سنتز شدند. محصولات با بازده بسیار خوبی بدست آمدند. این واکنشها در حضور مقادیر کاتالیزوری زیرکونیوم تتراکلرید تکرار شدند. هتروسیکل های مربوطه با بازده بسیار خوب در زمان های بسیار کوتاه بدست آمدند. 4-کینازولینون ها نیز از واکنش تری آلکیل ارتوفرمات با آمین نوع اول و آنترانیلیک اسید در حضور کاتالیزور nh4cl تحت تابش ریزموج سنتز شدند. محصولات با بازده بسیار بالا در زمانهای بسیار کوتاه جداسازی شدند. این کاتالیزور نیز قابلیت بازیافت و استفاده مجدد دارد. لازم به ذکر است که تمامی روشهای سنتزی ارائه شده در این پایان نامه در غیاب حلال انجام شدند، لذا روشهای فوق از نقطه نظر اقتصادی و زیست محیطی بسیار حائز اهمیت می باشند.

به منظور ارزیابی خصوصیات رویش و تولید ریشه ذخیره ای گیاه دارویی- صنعتی باریجه (ferula gummosa)، پژوهشی در قالب 3 آزمایش جداگانه در شرایط عرصه طبیعی واقع در کوه های امام قلی قوچان، مزرعه دانشکده کشاورزی و همچنین به صورت گلدانی در فضای باز محوطه دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1391 و 1392 انجام شد. کشت گیاه در عرصه طبیعی نشان داد که در هر چهار جهت اصلی دامنه کوه، باریجه رویش داشت اما جهت دامنه شمالی بیشترین تأثیر را بر رویش باریجه داشت، آزمایش مزرعه ای نیز نشان داد که تاریخ کاشت بر رویش باریجه تأثیر قابل توجه ای داشت. به گونه ای که در تاریخ کاشت زمستانه هیچ بذری رویش نیافت. آزمایش گلدانی باریجه نیز نشان داد که تاریخ کاشت 20 آبان و عمق کاشت 2 سانتیمتر بهترین شرایط برای شکستن خواب بذرها و رویش بیشتر بذرهای باریجه در فصل رشد بود، که منجر به تولید تعداد بیشتر ریشه های ذخیره ای همراه با طول بیشتر و وزن خشک برگ و همچنین وزن خشک کل شده است. بر این اساس به نظر می رسد چنانچه با استفاده از تیمارهای حذف خواب ابتدا خواب بذرهای باریجه حذف شود و سپس اقدام به کاشت بذرها در فصل رویش شود، درصد رویش و استقرار این گیاه به میزان قابل قبولی خواهد بود.