چکیده: در حال حاضر یکی از مسائل شهرهای کشور، رشد شهرنشینی و به تبع آن گسترش پراکنده بر اراضی پیرامون شهرهاست که پیامدهایی چون حاشیه نشینی، از بین رفتن اراضی کشاورزی، افزایش جمعیت شهرها، گسستگی بافتهای فیزیکی، گسترش شهر به نواحی بالقوه خطر ناک، مسائل زیست محیطی و بویژه آلودگی های زیست محیطی و نابسامانیهای سیمای شهرها را به دنبال داشته است. شهر تبریز نیز از این قاعده مستثنی نیست. این شهر، بزرگترین شهر شمال غرب کشور است که به لحاظ موقعیت مکانی ویژه ، از حوزه نفوذ بسیار وسیعی برخوردار است و به سبب مرکزیت سیاسی، اداری و تمرکز فعالیتهای صنعتی، اقتصادی، دانشگاهی و سطح بالای تخصص و خدمات، نقش مهمی را در منطقه ایفا می کند. به همین دلیل به طور مداوم بر گستره فضایی آن افزوده می شود. شهر تبریز طی دهه های اخیر رشدی شتابان و لجام گسیخته داشته و تحولات جمعیتی و کالبدی سریعی را تجربه کرده است. تحقیق حاضر با هدف بررسی و تحلیل روند توسعه فیزیکی شهر تبریز با تاکید بر شاخص های زیست محیطی آن به رشته تحریر در آمده است.این تحقیق با بهره گیری از روشهای توصیفی- تحلیلی و از طریق مطالعات کتابخانه ای واسنادی تدوین و نگارش شده است.همچنین دراین تحقیق ازروش excel برای ترسیم نمودارهااستفاده شده است.یافته های تحقیق نشان می دهد که رشد بی رویه شهر بدون توجه به قابلیتها ی اراضی همجوار صورت گرفته است که در نتیجه آن بسیاری از اراضی مستعد و باغات اطراف شهر به زیر ساختمانهای شهری رفته و بر اثر تراکم جمعیت و ازدحام صنایع و وسایط نقلیه،آلودگی های زیست محیطی چون آلودگی هوا تشدید یافته و همچنین به علت محدودیت های فضایی، گسترش شهر عمدتا به طرف مناطق پرخطر بوده است که این امر توسعه شهر را از منظر پایداری در بعد زیست محیطی زیر سوال برده است.