هدف: خواب یکی از عناصر مهم در چرخه شبانه روزی است که با بازسازی قوای فیزیکی و هیجانی همراه است. از آنجا که انسانها یک سوم زندگی خود را در خواب می گذارنند و بیش از 30 درصد مردم دنیا از اختلالات خواب رنج می برند. می توان گفت، اختلال خواب از بزرگترین اختلالهای روانی می باشد. یکی از عوامل ایجاد کننده اختلال خواب مصرف مواد اعتیاد آور می باشد که مصرف کنندگان هم در دوره مصرف و هم در زمان قطع مصرف و درمان اعتیاد دچار مشکلات خواب می گردند. روش: پژوهش نیمه آزمایش حاضر با هدف بررسی و مقایسه تاثیر دو شیوه درمان نگهدارنده با متادون و درمان پرهیز مدار و ایمان مدار بر بیماران مصرف کننده ماده کراک که برای درمان به مراکز درمان اعتیاد دارویی و غیر دارویی مراجعه کرده اند صورت گرفت. در این مطالعه 70 بیمار مصرف کننده شرکت داشته اند. که در دو نوبت پیش آزمون و پس آزمون که یکماه بعد از پیش آزمون اجرا شد با استفاده از آزمونهای psqiوpirsوbaiو bdi مورد سنجش قرار گرفته اند. نتایج: یافتهای بدست آمده نشان داد که درمان پرهیز مدار و ایمان مدار اثربخشی بهتری نسبت به درمان نگهدارنده با متادون در کاهش مشکلات خواب بیماران تحت درمان دارد. در بررسی بین اختلاهای افسردگی و اضطراب و مدت زمان مصرف مواد با مشکلات خواب این گروه همبستگی معناداری مشاهده شد . ولی بین طول مصرف کراک و مشکلات خواب رابطعه معناداری بدست نیامد. بحث: مطالعه حاضر نشان داد که بین روشهای مختلف درمان اعتیاد و کاهش مشکلات خواب رابطه وجود دارد. از این رو توجه به مشکلات خواب بیماران در دوره درمان امری ضروری است و توجه به بهبود و ارتقاء الگوی خواب بیماران می تواند میزان بازگشت به بیماری را کمتر کند.