هدف از اجرای این تحقیق، مقایسه کارکردهای یادگیری مشاهده ای در زنان و مردان کاراته کا و بررسی ارتباط کارکردهای یادگیری مشاهده ای با باورهای خودکارآمدی در ورزشکاران کاراته کا بود. نمونه تحقیق شامل 169 نفر (100 نفر مرد، 69 نفر زن ) ورزشکار کاراته کا با کمربند مشکی بودند که به روش تصادفی از بین ورزشکاران کاراته کا سطح شهر کرمان که در زمان اجرای تحقیق عضو باشگاه های سطح شهر بودند، انتخاب شدند. ابزار تحقیق شامل پرسشنامه کارکردهای یادگیری مشاهده ای(کارکرد مهارتی، کارکرد استراتژی و کارکرد اجرایی) و پرسشنامه باورهای خودکارآمدی(مهارتی، استراتژی و اجرایی) بود که توسط ورزشکاران در مدت 25 دقیقه(پرسشنامه کارکردهای یادگیری مشاهده ای 15 دقیقه و پرسشنامه باورهای خودکارآمدی 10 دقیقه) تکمیل شد. پایایی همسانی درونی با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ برای پرسشنامه کارکردهای یادگیری مشاهده ای 84/0 و برای پرسشنامه باورهای خودکارآمدی 84/0 بود که تأیید شد و همچنین روایی صوری و محتوایی پرسشنامه ها توسط خبرگان دانشگاهی تایید شد. جهت مقایسه استفاده از کارکردهای یادگیری مشاهده ای بر اساس جنسیت از آزمونt مستقل و برای بررسی ارتباط کارکردهای یادگیری مشاهده ای و باورهای خودکارآمدی از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان داد در استفاده از کارکردهای مهارتی و استراتژی و اجرایی یادگیری مشاهده ای بین زنان و مردان کاراته کا تفاوت معنی داری وجود ندارد(05/0<p). همچنین نتایج نشان داد ارتباط مثبتی بین کارکردهای شناختی(کارکرد مهارتی و استراتژی) یادگیری مشاهده ای و خودکارآمدی مهارتی و استراتژی(38/0‚36/0r= ‚05/0>p) و همچنین بین کارکرد انگیزشی(کارکرد اجرایی) یادگیری مشاهده ای و خودکارآمدی اجرایی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد(39/0r= ‚05/0>p). بنابراین یافته های این پژوهش نشان دهنده عدم تفاوت در استفاده از کارکردهای یادگیری مشاهده ای بر حسب جنسیت می باشد و همچنین وجود ارتباط بین کارکردهای یادگیری مشاهده ای و باورهای خودکارآمدی می تواند مورد استفاده مربیان در حوزه آموزش قرار گیرد.