در پژوهش حاضر به بررسی تاثیر آموزش مهدکودک بر گسترش واژگان کودکان پیش دبستانی شهرستان رشت پرداخته می شود. برای بررسی موضوع پژوهش از روش میدانی استفاده می شود. در این پژوهش مهدکودک به عنوان یک عامل اجتماعی مهم در گسترش واژگان کودکان پیش دبستانی مطرح می شود. جامعه نمونه از 40 کودک 5 تا 6 ساله تشکیل می شود. این پژوهش شامل چهار فرضیه و چهار پرسش است. برای انجام پژوهش کودکان به دو گروه تقسیم می شوند کودکانی که از سه سالگی یا زودتر وارد محیط مهدکودک شدند گروه آزمایش و کودکانی که از پنج سالگی وارد این محیط شدند گروه گواه نامیده می شوند. هر گروه شامل بیست نفر است که ده نفر دختر و ده نفر پسرند. برای بررسی فرضیه ها با استفاده از کارت های آموزشی از کودکان آزمون گرفته می شود این کارت ها شامل تصاویر و کلمات می باشند و تشخیص هر کلمه یا تصویر 1 نمره دارد.آزمون به دو صورت تصویری و غیرتصویری اجرا می شود و در هریک از این آزمونها عامل جنسیت نیز مورد بررسی قرار می گیرد. که در آزمون تصویری با استفاده از کارت های تصویری بدون واژگان و در آزمون غیرتصویری با استفاده از کارتهای واژگان بدون تصویر از کودکان آزمون گرفته می شود. نمرات آزمون بااستفاده از نرم افزار spss و روش t مستقل محاسبه می شود. باتوجه به آزمون اجرا شده گروه آزمایش نسبت به گروه گواه از ذخیره واژگانی غنی تری برخوردارند. براساس نتایج به دست آمده تمام فرضیه ها تایید میشود در نتیجه مهدکودک تاثیر زیادی بر گسترش واژگان کودک دارد به نحوی که کودکانی که از سه سالگی یا زودتر به مهدکودک می روند نسبت به کودکانی که از پنج سالگی وارد این محیط می شوند ذخیره واژگانی غنی تری دارند.