روش تفسیر روایی قرآن، یکی از رایج ترین واستوارترین روش های تفسیری است که در بین روش های تفسیری جایگاه ویژه ای داشته وهمواره مورد توجه مفسران بوده است. در این مجال با استناد به روایات تفسیری، آیات (183ـ158) سور? بقره را مورد بررسی قرار داده ایم. پاره ای از تفاسیر روایی شیعه مانند(قمی، عیاشی، صافی و برهان) وروایات نبوی موجود در(الدرالمنثور) از منابع مورد استفاده در این مجال است.آیات (183ـ158)به موضوع مهم «وصیت» و موضوعاتی مانند(سعی میان صفا و مروه؛ کتما ن حق، ممنوع؛ مردن با کفر؛ بیزاری رهبران از رهروان؛ گام های شیطان؛ تقلید کورکورانه از نیاکان؛ ممنوعیت گوشتهای حرام؛ راه اعتدال وامت معتدل؛ قصاص وروزه) پرداخته است. (132) روایت در ذیل آیات آمده است که بیشین? آن به موضوع وصیت اختصاص دارد. با این وجود مهم ترین موضوع، امر«وصیت» است. اهل سنت وصیت تبّرعی را فقط برای خویشانِ غیر وارث جایز دانسته اند؛ به اعتقاد آنها برای وارث نمی توان وصیت کرد، خواه به میزان ثلث مال باشد، خواه کمتر یا بیشتر، مگر با اجازه وَرَثه؛ اما از نظر امامیه، وصیت تبّرعی در ثلث مال، در مورد خویشاوندان وغیرخویشاوندان صحیح است و فرقی نمی کند که وصیت شدگان، وارث باشند یا غیر وارث. در سایر موضوعات نیز تبیین جزئیات، مهم‎ ترین شاخص? روایات تفسیری می باشد. فقه الحدیث روایات هم مضمون نیز از جمله کارهای انجام گرفته است. کلیدواژه ها: روایات تفسیری، فقه الحدیث، گونه شناسی، وصیت، قصاص، روزه.