نام پژوهشگر: حسین نریمانی
حسین نریمانی افسانه فداییان
چکیده ندارد.
حسین نریمانی علی یساقی
ناحیه دوگنبدان در جنوب باختری استان کهگیلویه و بویراحمد و در مجاورت مرز جغرافیایی استان خوزستان در زاگرس میانی واقع است. عبور گسل پیشانی کوهستان از این ناحیه باعث هندسه و سبک چین خوردگی متفاوت در دو سوی آن شده است. تاقدیس میش در فرادیواره گسل پیشانی کوهستان با هندسه جعبه ای و پهلوی پرشیب و برگشته در پیشانی، عمیق فرسایش یافته و خصوصیت تاقدیس های پهنه ایذه جنوبی را بازگو می کند. تاقدیس های دیل و پهن در سطح، سراب و جعفرآباد در عمق در فرودیواره گسل پیشانی کوهستان با طول زیاد، هندسه باز تا ملایم و پهلوهای کم شیب دارای دامنه کم و طول موج تقریباً زیاد هستند که معرف چین های ناحیه فروافتادگی دزفول می باشند. تحلیل هندسی چین های این ناحیه براساس دیاگرام چین های مرتبط با راندگی jamison (1987) و قیاس آنها با مدل های نمونه ارائه شده از سوی نویسندگان مختلف نشان دهنده سبک چین خوردگی جدایشی در تاقدیس های دیل و پهن و گسترش گسلی حمل شده در تاقدیس میش است. عدم حضور سازندهای تخریبی در این ناحیه و بهم ریختگی زیاد در سازندهای آسماری و پابده-گورپی همچنین رخنمون عمومی از سازند آسماری در تاقدیس های دیل و پهن باعث شده تا صرفاً تحلیل چین ها براساس داده های هندسی و شواهد صحرایی صورت گیرد. گسل یا بلندی قدیمی خارگ-میش در این ناحیه در ضخامت و رخساره رسوبی واحدهای مختلف متأثر بوده است. حضور این بلندی قدیمی در ناحیه و ختم چین ها به آن با هندسه گوه ای، حضور گسل پیشانی کوهستان و جابجایی آن توسط گسل خارگ-میش نشانه هایی از شیبراهه پیشانی است که توسط شیبراهه جانبی با هم ارتباط دارند. تاقدیس میش با هندسه محدب و پهلوی پیشانی برگشته با سبک ساختاری گسترش گسلی حمل شده با خمش جزئی در پایانه شمال باختری مطابق با مدل dixon and spratt (2004) بروی شیبراهه پیشانی قرار دارد. در عین حال تاقدیس های دیل و پهن به موازات امتداد این شیبراهه پیشانی، گویای چین هایی هستند که مجاورت شیبراهه جانبی، ناشی از انتقال راندگی شیبراهه پیشانی در فرودیواره و امتداد، توسعه یافته اند. ساختارهای ثقلی در نواحی قله ای تاقدیس پهن و بخش های کم شیب پهلوی خلفی تاقدیس دیل قرار دارند و ساختارهای شبه ثقلی در نواحی پرشیب و برگشته پهلویی تاقدیس های دیل و میش مشاهده می شوند. توده های نابرجای باختری و خاوری در پیشانی تاقدیس میش مبین ساختارهای شبه ثقلی هستند که توسط راندگی پهلوی پیشانی این تاقدیس در فاصله دور از آن قرار گرفته اند.