چکیده هدف: هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر یک جلسه تمرین بر بیان ژن های، لپتین بافت چربی و lpl عضله اسکلتی موش های صحرایی نر بود. مواد و روش های اندازه گیری: بدین منظور تعداد 16 سر موش نر صحرایی با میانگین وزن 09/31± 387 گرم، به شکل کاملاً تصادفی و بر اساس وزن مشابه در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. موش های گروه تجربی پس از آشنایی با تردمیل، یک جلسه تمرین دویدن روی تردمیل با سرعت 18 متر بر دقیقه به مدت 120 دقیقه را انجام دادند. بلافاصله و دو ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین و پس از چهار ساعت ناشتایی، موش ها بیهوش و کشته شدند و بافت عضله اسکلتی و چربی، سریعا جدا و در ازت مایع منجمد گردید. نمونه های بافت، سپس جهت اندازه گیری های بعدی به یخچال 80- منتقل شده و با استفاده از روش rt-pcr بیان ژن های مذکور در بافت ها بررسی شد. برای بررسی اثر تمرین بر بیان این دو ژن از آزمون آماری t مستقل استفاده شد. نتایج: نتایج تحقیق حاضر نشان داد، یک جلسه تمرین هوازی باعث افزایش معنادار بیان ژن lpl در عضله اسکلتی، دو ساعت بعد از تمرین شد. اما بر بیان ژن lplبلافاصله بعد از تمرین تاثیر معناداری نداشت. همچنین بیان ژن لپتین نیز در بافت چربی دو ساعت بعد از تمرین افزایش یافت، در حالی که بیان این ژن بلافاصله بعد از تمرین تغییر معناداری نکرد. نتیجه گیری: افزایش بیان ژن lpl در عضله در اثر تمرین، از نقش تمرین یک جلسه ای در لیپولیز حمایت کرده و حاکی از آثار مطلوب تمرین، در متابولیسم چربی می باشد. همچنین افزایش بیان ژن لپتین در بافت چربی در اثر تمرین استقامتی، شاید پیامد آثار التهابی تمرین شدید از طریق افزایش کورتیزول باشد. واژگان کلیدی: لپتین، lpl، تمرین، موش صحرایی، بیان ژن