مطالعه ی حاضر به منظور اثربخشی تبار درمانی بر کاهش نشانه های اختلالات برونسو در کودکان و استرس مادران در فرهنگ ایرانی با ساختار تک آزمودنی طرح ریزی شده است. بدین منظور 6 مادر که فرزندان آنها بر اساس سیاهه رفتاری کودک بالاتر از دامنه نرمال قرار داشتند به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها پیش از شروع جلسات درمان اعضای گروه سه مرتبه به فواصل یک هفته ای به هر دو پرسشنامه سیاهه رفتاری کودک و پرسشنامه استرس والدینی-فرم کوتاه پاسخ دادند که این مرحله به عنوان خط پایه در نظر گرفته شد. سپس آزمودنی ها در 9جلسه گروهی یک ساعت و نیمه با فواصل یک هفته ای شرکت کردند. در جلسات سوم، ششم و نهم نیز آزمودنی ها به وسیله ی هر دو پرسشنامه ی مذکور مورد ارزیابی قرار گرفتند. پس از اتمام جلسات نیز دو مرتبه با فواصل دو هفته ای نتایج به دست آمده مورد پیگیری قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل چشمی نمودار، محاسبه ی اندازه ی اثر و درصد بهبودی برای مقایسه ی نمرات قبل و بعد از درمان در هر یک از آزمودنی ها به طور جداگانه و همچنین از اندازه گیری های مکرر به منظور تعیین میزان اثربخشی تبار درمانی بر کل اعضای گروه استفاده شد. در تحلیل موردی آزمودنی ها در هر دو مقیاس نشانه های اختلالات برونسو و استرس والدینی به جز دو آزمودنی در بقیه ی اعضای گروه تغییرات محسوسی مشاهده شد. در اندازه گیری های مکرر با استفاده از آزمون هینه فلت نیز مشخص شد با اطمینان 95% تبار درمانی بر کاهش نشانه های اختلالات برونسو در کودکان و استرس والدین موثر بوده است.