از آن جا که ابزارهای کمی برای اندازه گیری هوش معنوی ساخته شده و کم تر متناسب با شرایط مذهبی – ارزشی جامعه ایران می باشد، در این پژوهش ساخت یک مقیاس روا و پایا برای اندازه گیری هوش معنوی در دانش آموزان متوسطه بندرعباس مورد توجه قرار گرفته است. پژوهش حاضر، از نوع روش توصیفی – همبستگی و در دو بخش کیفی و کمی انجام گرفته است که در بخش کیفی برای ساخت گویه های مقیاس با توجه به بررسی و مطالعه ای که در متون اسلامی و تحقیقات روان شناختی صورت گرفت، گویه هایی طراحی گردید. در بخش کمی هم شاخص ضرایب پایایی (آلفای کرونباخ، گاتمن و همسانی درونی) و روایی سازه آن از طریق تحلیل عامل مورد بررسی قرار گرفت. هم چنین برای به دست آوردن مولفه های هوش معنوی مقیاسی 90 سوالی با هشت عامل طراحی گردید و بر روی 601 نفردانش آموزان متوسطه بندرعباس اجرا شد و برای تجزیه و تحلیل آن از روش تحلیل عامل اکتشافی بهره گرفته شد که از طریق این روش، توانستیم عامل ها را کاهش دهیم و آن عامل هایی که بالاتر از یک بود شناسایی گردید. در نهایت به پنج عامل تقلیل یافت و این پنج عامل بیان گر 427/35% واریانس بودند و عامل اول، نگرش معنوی، عامل دوم، ادراک معنوی، عامل سوم، خودشناسی، عامل چهارم، خداجویی و عامل پنجم، معنایابی در زندگی، نام گذاری شد و ضریب آلفای مقیاس طراحی شده 93/0 به دست آمد. مقیاس هوش معنوی ساخته شده در پژوهش حاضر می تواند ابعاد بیشتری از هوش معنوی را در دانش آموزان مورد سنجش قرار دهد زیرا علاوه بر ابعاد دینی- مذهبی، به مسایل اجتماعی و شخصیتی هم پرداخته است.