شوخ طبعی، از عناصر جدایی ناپذیر زندگی بشری است. شوخ طبعی در گفتار و نوشتار در صورت های مختلفی چون طنز، هزل، هجو و لطیفه نمود پیدا می کند. هر یک از این نمودها، بنا بر تعاریف خاص خود در موقعیّت های متفاوت کاربرد دارد. طنز در میان مطالعات ادبی، جامعه شناسی، روان شناسی، زبان شناسی و مردم شناسی دیده می شود و کسانی چون فروید، فوناژی، گرِمِس و راسکین نظریه هایی در این زمینه مطرح کرده اند. طنز با ادبیات عامّه آمیخته است و ضرب المثل از مصادیق پایدار این گونه ادبیات است. دهخدا از جمله محقّقانی است که به جمع آوری امثال پرداخته است، وی پس از فیش برداری برای نگارش مجموعه ی لغت نامه، مصمّم گشت ضرب المثل ها، حکمت ها و کلمات قصار را از میان لغت نامه جدا و در مجموعه ای مستقل به چاپ رساند. این مجموعه در چهار مجلّد به طبع رسیده است. در این رساله که مبنای آن امثال و حکم دهخدا است، ابتدا امثال طنز آمیز از میان ضرب المثل ها جدا گردیده، سپس در فصول مختلف دسته بندی شده است.این رساله ی تحقیقی در پنج فصل تنظیم گردیده است: 1- شوخ طبعی 2- ادبیات عامه و ضرب المثل 3- آرایه های لفظی و بازی های زبانی 4- اقوام و خرده فرهنگ ها 5- رویکرد های نو.

سلامت مرتع درجه ای از سلامت خاک و پوشش گیاهی است که با سلامت فرآیندهای اکولوژیکی اکوسیستم مرتع در تعادل بوده و پایدار می باشد. هدف این مطالعه انتخاب روش مناسب برای ارزیابی سلامت (وضعیت) مراتع شهرستان گرمی در شمال شرقی استان اردبیل بود. دو منطقه مرجع (قرق) و ارزیابی (چرا شده) در سطح مراتع منطقه انتخاب و سه روش تعیین سلامت مرتع شامل ارزیابی شاخص های اکولوژیک، چهار عاملی و شش عاملی ارزیابی و مقایسه شد. در روش ارزیابی شاخص های اکولوژیک میزان درجه انحراف هفده شاخص سلامت در منطقه ارزیابی نسبت به منطقه مرجع امتیازدهی گردید. در روش چهار عاملی عوامل خاک، پوشش گیاهی، ترکیب گیاهی، بنیه و شادابی گیاهان و در روش شش عاملی پوشش تاجی، حفاظت خاک، فراوانی لاشبرگ، ترکیب گیاهی، قدرت گیاهی و تولید، براساس جداول استاندارد در هر دو منطقه مرجع و تحت چرا امتیاز دهی شد. جهت مقایسه منطقه مرجع با منطقه ارزیابی از آزمون ناپارامتریک من ویتنی استفاده گردید. برای مقایسه سه روش تعیین سلامت مرتع در هر منطقه از آزمون کروسکال والیس استفاده شد. هم چنین با تعیین میزان دقت و صحت بین هر کدام از روش ها، روش مناسب برای تعیین سلامت مراتع منطقه انتخاب گردید. براساس روش شش عاملی، طبقه نهایی وضعیت (سلامت) مراتع در منطقه قرق و منطقه ارزیابی به ترتیب عالی و فقیر بود. سلامت مراتع منطقه قرق با سلامت مراتع منطقه تحت چرا با روش شش عاملی تفاوت داشت. میانگین رتبه ای منطقه قرق (23) و چرا شده (8) دارای اختلاف معنی داری بود(p≤0/05) . بر اساس روش چهار عاملی، درجه نهایی وضعیت (سلامت) مراتع در منطقه قرق و منطقه ارزیابی به ترتیب عالی و فقیر تعیین گردید. وضعیت (سلامت) مراتع منطقه قرق با سلامت مراتع منطقه ارزیابی (تحت چرا) با روش چهار عاملی تفاوت داشت. میانگین رتبه ای منطقه قرق (23) و چرا شده (8) دارای اختلاف معنی داری بود(p≤0/05) . نتایج حاصل از مقایسه سه روش تعیین سلامت مرتع، حاکی از رتبه بالاتر روش شاخص های اکولوژیک (33/5) نسبت به رتبه دو روش چهار عاملی (27) و شش عاملی (8) در منطقه قرق بود. هم چنین، در منطقه ارزیابی رتبه بالاتر روش چهار عاملی (31/43) و شش عاملی (29/5) نسبت به روش شاخص های اکولوژیک (8) بود. روش ارزیابی شاخص-های اکولوژیک به عنوان مناسب ترین روش تعیین سلامت مرتع در شهرستان گرمی است. چون دارای صحت بالا، دقت بیشتر و خطای کمتر می باشد.

this study investigated how group formation method, namely student-selected vs. teacher-assigned, influences the results of the community model of teaching creative writing; i.e., group dynamics and group outcome (the quality of performance). the study adopted an experimental comparison group and microgenetic research design to observe the change process over a relatively short period of time. two intact classes of junior english literature students (n=32) participated in this study over one academic semester. community model was employed to teach creative writing to both classes, but the communities formed in the classes differed in terms of their grouping method. in other words, while in one class students (n=16) self-selected their working partners, in the other the teacher (based on the homogeneity of the students’ learning styles) assigned them (n=16) into groups. the data for this study were collected through students initial writing drafts, revised texts and an end of the course written report (for students to comment on aspects of group dynamics). one way repeated measures analysis of variance (anova) and content analysis were used for analyzing the quantitative and qualitative data respectively. the findings revealed a significant difference between the two group formation conditions regarding group outcome. in particular, although students of teacher-assigned group formation method reported no definite advantage over those of student-selected grouping in terms of group dynamics, they noticeably outperformed participants from student-selected grouping condition. however, the outcome of group works implies that teacher-assigned groups are more task oriented (a key aspect of group dynamics) and are thus more successful at accomplishing group task-here revision- (as evidenced by the quality of performance). in brief, the results suggest that group work as such does not guarantee success. group formation method also should be seen as a key factor contributing to the success of group work.