چکیده پژوهش: کیفیت آموزشی و پژوهشی از جمله دغدغه هایی است که همواره نظام های دانشگاهی برای دستیابی به آن تلاش می کنند. ارتقای مستمر کیفیت آموزش عالی مستلزم استفاده از سنجش کیفیت خدمات آموزشی است. هدف از این پژوهش بررسی و مقایسه میزان رضایت دانشجویان دانشکده های تربیت بدنی دانشگاه های تهران و تربیت معلم از کیفیت خدمات آموزشی ارائه شده است. در این پژوهش در خصوص چگونگی ارائه خدمات دانشکده ها از 449 نفر از دانشجویان با استفاده از الگوی سروکوال داده های لازم در دو زمینه ادراک و انتظار گردآوری شد که روایی و پایایی آن با اعتبار محتوی و تعیین ضریب آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. یافته های پژوهش به صورت توزیع فراوانی و انجام آزمون t تک متغیره برای بررسی و مقایسه میانگین عملکردها با عدد سه و آزمون t نمونه های جفت شده و دو نمونه مستقل تحلیل شد. این آزمون در سطح آلفای 05/0 و دوطرفه انجام پذیرفت. تحلیل داده های به دست آمده حاکی از آن است که میانگین شکاف ادراک و انتظار دانشجویان از کیفیت خدمات در هر دو دانشکده از 5 متغیر معنادار است و رضایت دانشجویان دانشگاه تهران در 4 متغیر (محسوس ها، اعتماد، پاسخگویی و قابلیت اطمینان) بالاتر از میانگین نظری و در دانشگاه تربیت معلم این رضایت فقط در یک متغیر(قابلیت اطمینان) بالاتر از میانگین بود. در بررسی تفاوت ها مشخص گردید میزان رضایت دانشجویان دانشگاه تهران بیش از تربیت معلم بود و این تفاوت معنادار است و در بررسی تفاوت بین انتظار دو دانشگاه نیز سطح انتظار دو دانشگاه با هم برابر نیست.