نام پژوهشگر: احسان مرادی سنجانی
احسان مرادی سنجانی عبدالرضا چاریی
درمشرق زمین به خصوص در میان ملل مسلمان به خط علاوه بر این که میراث و آثار علمی پیشنیان به واسطه آن حفظ می شده، و نیز حامل وحی (کلام خدا) در قرآن بوده، توجه خاصی می شده است و آنان را بر آن می داشت تا سعی بر نوشتن خطی داشته باشند که شایسته نگارش کلام وحی باشد. که این امر شروعی بود برای پرداختن به جنبه ی زیبایی خط- خوشنویسی- که منجر به ابداع خطوط متنوع گشت. این پایان نامه با عنوان ریشه های هنر خوشنویسی در نوشته نگاری و نشانه نوشته فارسی، سعی در شناخت کامل ریشه های این هنر و کاربرد ذوقی و بصری ،قوانین و شیوه های نگارش آن و دستیابی به نکاتی که بتوان از آنها در جهت نوشته نگاری و نشانه نوشته فارسی بهره برد، داشته است. به همین منظور پس از معرفی کوتاهی از تاریخ خط و خطوط اسلامی و ایرانی به نمودهای بصری آن خطوط پرداخته شده که نمودهای بصری خود شامل دوکاربرد سنتی ونوین می باشد که در قسمت کاربرد نوین آن به نوشته نگاری و نشانه نوشته که قسمت اصلی این پایان نامه می باشد اختصاص یافته است که در نهایت هنرمندان و طراحان گرافیک با شناخت ریشه های این هنرغنی می توانند از ویژگی ها و قابلیتهای آن در خلق آثار خود بهره جویند به ویژه درآثاری که محتوای فرهنگی و مذهبی داشته باشند. اما مسئله این است که عدم پژوهش ها و بررسی های لازم در ارتباط با ساختار ،اصول وشناخت این هنر باعث شده امکانات غنی و قابلیتهای گرافیکی آن تا حدودی زیادی ناشناخته باقی بماند. این مهم نه تنها درمورد خوشنویسی بلکه در کل هنر اسلامی، ایرانی صدق می کند. واژگان کلیدی: تاپپوگرافی (نوشته نگاری)، گرافیک،خوشنویسی، نشانه نوشته، طراحی حروف