در اکثر شهرهای ایران سازمانهای خدمات رسان برای ارائه سریعتر و بهتر خدمات به مردم قلمرو و مرزهایی را روی نقشه شهر برای شعبات خود تعریف نموده اند. لذا هم اکنون منطقه بندیهای گوناگون توسط سازمانهای مختلف برای ارائه خدمات و امکانات به مردم وجود دارد. اگر چه این مرزبندی ها ممکن است برای سازمانها مفید و منطقی باشد، لیکن بررسی عملکرد مجموع سازمانها در زمینه ارائه کلیه خدمات به مردم را دچار اشکال می کند و دشواریهایی را مطرح می سازد. در این تحقیق جهت بررسی نحوه تقسیات درون شهری مشهد و تاثیر آن بر عملکرد مدیریت شهری، تقسیمات9 سازمان تاثیر گذار در مدیریت شهری و ملاکها و معیارهای آنها برای تقسیم بندی شهر به عنوان نمونه از طریق مصاحبه با 30 نفر از مدیران و متخصصان مورد بررسی قرار گرفت، که مشخص شد، ملاکها و معیارهای متفاوت سازمانها برای تقسیم بندی موجب شده،منطقه بندیهای متعددی با مرزهای ناهمسان ایجاد شود که این امر موجب عدم تبادل داده در مقیاس منطقه بین سازمانها شده و همچنین استفاده از آمار و اطلاعات سازمانها در سطح منطقه قابل مقایسه و تحلیل نیست. این امر هم بر تحقیقات محقیقن تاثیر گذاشته و موجب شده که آنها بیشتر نظرات خود را در تحقیقات اعمال کنند و هم صحت برنامه ریزیها توسط مدیریت شهری به دلیل عدم دسترسی به اطلاعات یکپارچه و یکدست را با مشکل مواجه کرده است. از طرف دیگر سطح بندی مناطق شهری براساس متوسط سرانه برخی کاربریها نشان داد که این تقسیمات ناهمسان موجب توزیع نابرابر خدمات در بین مناطق شده است