جامعه اسلامی ایران در نهادهای تربیتی و سیستم های آموزشی خود نیاز به بهره گیری از رهنمودها و نظرات اندیشمندان بزرگی چون حضرت امام خمینی(ره) درباره تعلیم و تربیت، خاصه تعلیم و تربیت کودک دارد تا در سایه این رهنمودها افرادی مؤمن، خداجو و متعهد تربیت شوند و پیشرفت معنوی مسلمانان در راستای پیشرفت های علمی آنان قرار گیرد و جوامع اسلامی همچون جوامع صنعتی به دلیل بی توجهی به بعد معنوی دچار مشکلات اخلاقی نگردد. این تحقیق با عنوان "بررسی آراء حضرت امام خمینی(ره) درباره تعلیم و تربیت با تأکید بر تعلیم و تربیت کودک" در پنج فصل تنظیم شده است و به بررسی نظرات تربیتی حضرت امام خمینی(ره) می پردازد. این پژوهش در پی پاسخ گویی به چهار سوال زیر است: 1. اهداف تعلیم و تربیت از دیدگاه حضرت امام خمینی(ره) چیست؟ 2. روش های تعلیم و تربیت کودک از دیدگاه حضرت امام خمینی(ره) چیست؟ 3. جایگاه و نقش معلم در تعلیم و تربیت کودک از دیدگاه حضرت امام خمینی(ره) چیست؟ 4. نقش خانواده در تعلیم و تربیت کودک از دیدگاه حضرت امام خمینی(ره) چیست؟ روش این تحقیق توصیفی و از نوع تحقیقات کاربردی است. جامعه آماری، کلیه مدارک و اسناد پژوهشی موجود و در دسترس( اعم از کتب، مقالات، پایان نامه ها، طرح های پژوهشی، نشریات و ... ) در زمینه موضوع مورد تحقیق است. برای جمع آوری اطلاعات از روش کتابخانه ای به صورت روش فیش برداری استفاده شد و روش تجزیه و تحلیل اطلاعات، روش کیفی است. یافته های تحقیق نشان می دهد که حضرت امام خمینی(ره) بیشترین اهمیت را به تعلیم و تربیت، خاصه تعلیم و تربیت کودکان می دهند، تا جایی که غایت بعثت انبیا را تعلیم و تربیت می دانند، البته تعلیم و تربیت جهت دار، تربیتی که افراد را الهی بار آورد. ایشان به تمام عواملی که در تربیت کودک نقش دارد از جمله خانواده، مربی، روش های آموزشی، محیط های آموزشی، جامعه و ... حساسیت نشان می دهند.ایشان به تمام عواملی که در تربیت کودک نقش دارد از جمله خانواده، مربی، روش های آموزشی، محیط های آموزشی، جامعه و ... حساسیت نشان می دهند. حضرت امام (ره) بارها در سخنانشان به نقش مهم مادر در تربیت کودکان اشاره کرده اند و بر این اعتقادند که مادران با پرورش صحیح کودکانشان می توانند مملکتی را نجات دهند. حضرت امام (ره) آن قدر مسأله تعلیم و تربیت را مهم می دانند که معتقدند تربیت انسان قبل از تولدش شروع می شود. ایشان در توصیف نقش و جایگاه معلمین شغل آن ها را شغل خدا و شغل پیامبران می دانند و معتقدند که صلاح و فساد یک مملکت به دست آنان رقم می خورد.