توان کارآزماییهای بالینی براساس نقطه پایانی واقعی تعیین می شود که می تواند هم از لحاظ زمان وهم از لحاظ تعداد بیماران کاری طاقت فرسا باشد و از اینجاست که نقاط پایانی جانشین از شهرت بالایی برخوردار شده اند. تاکنون هر بیومارکری که معیارهای پرنتایس را برآورده می کرد به عنوان جانشین معرفی می شد ولی به علت اندازه گیری جانشین بعد از انتساب درمان این جانشین ها دارای اریبی پس تصادفی سازی بوده اند. در مبحث جانشین اصلی به دنبال یافتن جانشینی بدون اریبی یعنی جانشینی که برای پیش بینی اثر درمان روی نقطه ی پایانی بالینی هم لازم و هم کافی باشد هستیم. برای از بین بردن اریبی پس درمان، از طبقه بندی اصلی استفاده می شود که به دلیل ساختاری که دارد تحت تاثیر درمان نیست و سپس استنباط ها را روی این طبقات انجام می دهیم این استنباط ها علی بوده و جانشینی که هم لزوم علیتی و هم کفایت علیتی را برآورده کند جانشین اصلی نام دارد. پارامترهای توصیفی اثرات علی به دلیل وجود مقادیر گمشده قابل توصیف نیستند و با معرفی نمونه گیری مورد-گروهی از یک متغیر پیشگوی زمینه ای که همبستگی قوی با جانشین دارد اقدام به پیش بینی این مقادیر می شود. در اینجا سعی می شود بعد از یافتن جانشین های آماری و تعیین اثرات مستقیم و غیر مستقیم، جانشین اصلی را روی داده ها ی بدست آمده از مطالعه ی همگروهی تاریخی انجام شده روی 492 فرد که 363 نفر افراد گروه مورد که با گاز خردل مواجهه داشته و ساکن شهر سردشت بوده اند و 129 نفر به عنوان افراد گروه مورد که با گاز خردل مواجهه نداشته و ساکن شهرربط در مجاورت سردشت بوده اند بررسی شود.