به نظر می رسد در حال حاضر مشکل اکثر کشورهای دنیا مربوط به بیکاری بوده و اکثر دولتمردان بیشترین برنامه ریزی را برای حل این مشکل دارند. در این راستا، شناخت مزیت های نسبی موجود برای مسولین کشورها و در داخل کشورها نیز، شناسایی مزیت های نسبی موجود در مناطق و نواحی مختلف می تواند راهگشای خوبی برای حل این معضل باشد. در این تحقیق به بررسی مزیت های نسبی استان قزوین با تاکید بر بخش صنعت و معدن پرداخته می شود و از داده های آماری سال های 1375 الی 1386 استفاده شده است. برای شناسایی مزیت های نسبی موجود از ضریب مکانی (l.q) استفاده شده است و مزیت های موجود نسبت به کشور مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که استان قزوین در بخش صنعت در زیر بخش هایی چون تولید تجهیزات حمل و نقل و ساخت ابزار پزشکی و ساخت ابزار کانی غیر فلزی و چند زیر بخش دیگر دارای مزیت نسبتا بالایی بوده و در بخش معدن نیز در زیر بخش های سیلیس، باریت و چند زیر بخش دیگر مزیت نسبی بسیار بالایی دارد که می توان از طریق سرمایه گذاری در این بخش ها هم به اشتغال در منطقه کمک نمود و هم از طریق ایجاد صادرات در این زیر بخش ها به تراز تجاری کشور افزود.