این نوشته در صدد یافتن و اثبات وجود «روابط بینامتنی»، میان نمایش نامه های «هملت» اثر «شکسپیر» و «رسمرس هلم» اثر «ایبسن» است. علاوه بر آن کوشیده شده است تا این روابط بینامتنی، در قالب گفت وگوی میان دو متن بررسی شود. این تحقیق در صدد است نشان دهد که چگونه آثاری که در زمان ها، مکان ها و شرایط متفاوت خلق شده اند؛ و به ظاهر با یک دیگر بی ربط به نظر می رسند؛ می توانند با هم به گفت و گو و چالش برخیزند. در واقع، خود نمایش نامه ها، می توانند مانند خالقان شان، مباحثه ای پویا و موثر را ارائه دهند. بنا بر ضرورت، و به دلیل وجود تعاریف گوناگون از واژه های به کار رفته در این نوشته، درباره «بینامتنیت»، «مکالمه» و «گفتمان»، بحث شده است. همچنین اختلاف گفتمان و رابطه آن با «ارزش ها»، در این دو نمایش نامه مورد بررسی قرار گرفته است. مفاهیم کلیدی «قدرت»، «دانش» و «حقیقت» در ارتباط با گفتمان و بحث های «گفتمان و ارزش» و «اندیشه برای مصرف یا اندیشه برای تولید» نیز مورد توجه قرار گرفته است.