هدف کلی این پژوهش بررسی اثربخشی مدیریت کیفیت فراگیر در تعیین نیازهای آموزشی پرستاران است.اهمیت وضرورت جامعه مورد مطالعه شامل کلیه پرستاران شاغل در بخش های مختلف مرکز آموزشی درمانی امام رضا (ع) ومرکز آموزشی درمانی طالقانی شهرکرمانشاه درسال 1388 می باشد.حجم نمونه طبق اصول علمی 200 نفر ازروش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شد. جهت جمع آوری داده ها ازدوپرسشنامه عمده : الف -پرسشنامه هنجاریابی شده مدیریت کیفیت فراگیر دارای 26 گویه پنج گزینه ای که 6 مولفه (تعهدمدیریت ارشد، مشارکت وهمکاری،بهبودمستمر، مشتری گرایی، ارزشیابی براساس واقعیت و آموزش) را می سنجد و ب- پرسشنامه تعیین نیازهای آموزشی شامل 15 گویه پنج گزینه ای استفاده شد.جهت تجزیه وتحلیل داده هااز آمار توصیفی (فراوانی،درصد و میانگین)و آمار استنباطی t مستقل و آزمون رتبه ای فریدمن استفاده شد. نتایج پژوهش نشان دادکه: پرستارانی که آموزش مدیریت کیفیت رادریافت نکرده اند به آموزش بیشتری نسبت به پرستارانی که آموزش مدیریت کیفیت فراگیررا دریافت کرده اند، نیازدارند. پرستاران در اولویت اول نیاز به آموزش تنظیم و ثبت گزارشات پرستاری را عنوان کرده اند و در اولویت دوم پرستاران عنوان کرده اند نیاز دارند استفاده از تجهیزات ودستگاههای پزشکی در بخش کاری خودرا آموزش ببینند و در اولویت سوم نیز عنوان کرده اند برای اجرای طرحهای مراقبتی در فرایند پرستاری آموزش ببینند.مقایسه مرتبه میانگین نمرات مولفه های مدیریت کیفیت فراگیر در بین پرستاران موید آن است که رتبه بالابه مولفه آموزش ورتبه پایین به مشتری گرایی اختصاص یافته است.