چکیده پیش زمینه: فاکتورهای مسوول در تنظیم بیان ptp1b در وضعیت های متابولیک خاص شناخته نشده است. چندین فاکتور شامل گلوکز، انسولین، لپتین، اسیدهای چرب و التهاب احتمالا در تنظیم ptp1b نقش دارند. مطالعه حاضر بر روی نقش دو فاکتور پالمیتات و ماکروفاژ متمرکز است و اثرات این دو فاکتور را بر بیان ptp1b در سطح نسخه برداری مورد بررسی قرار می دهد. مواد و روشـها: سه قطعه با طولهای متفاوت از پروموتر ptp1b در وکتور pgl3-basic کلون گردید. فعالیت پروموتر در میوتیوبهای c2c12 و میوتیوبهای coculture شده (مستقیم و غیر مستقیم) با ماکروفاژها با استفاده از فعالیت لوسیفراز اندازه گیری شد. اثر nf-?b بر فعالیت پروموتر در میوتیوب ها و میوتیوبهای coculture شده با ماکروفاژها در حضور پالمیتات، با استفاده از مهار کننده اختصاصی nf-?bو emsa مورد مطالعه قرار گرفت. نقش جایگاههای خاص nf-?b بر روی پروموتر ptp1b با استفاده از فعالیت لوسیفراز کانستراکتهای قطعات مختلف پروموتر تعیین شد. پتانسیل فعالیت بایندینگ nf-?b به پروموتر ptp1b با استفاده از پروبهای ptp1b ( لیبل شده با بیوتین) مورد بررسی قرار گرفت. در ادامه نقش دو مسیر سیگنالینگ مشتق از پالمیتات، سرامید و دی آسیل گلیسرول مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: پالمیتات فعالیت پروموتر ptp1b را در میوتیوبهای تیمار شده 32/1 برابر در مقایسه با میوتیوبهای تیمار نشده افزایش می دهد. همچنین پالمیتات قادر است فعالیت پروموتر ptp1b را به طور معنی داری در میوتیوبهای coculture شده به طور غیر مستقیم (48/1 برابر) و مستقیم (8/1) با ماکروفاژها افزایش دهد. مهار کننده nf-?b قادر است ترانس اکتیواسیون ptp1b توسط پالمیتات و پالمیتات- ماکروفاژ را به طور کامل مهار نماید. بر اساس نتایج emsa با استفاده از توالیهای محافظت شدهnf-?b ، فعالیت nf-?b در شرایط تیمار با پالمیتات و پالمیتات –ماکروفاژ افزایش می یابد. با توجه به نتایج بدست آمده از فعالیت لوسیفراز، جایگاههای 421-/408- و 935-/920- در بالادست ژن ptp1b نقش مهمی در فعالیت پروموتر ptp1b دارند.در آزمایشات emsa پروتئین های عصاره هسته میوتیوبهای تیمار شده با پالمیتات و پالمیتات- ماکروفاژ می توانند به جایگاههای 421-/408- و 935-/920- در بالادست ژن ptp1b باند شوند. سرامید فعالیت پروموتر ptp1b را در سلولهای میوتیوب افزایش میدهد. و توانایی پالمیتات و پالمیتات-ماکروفاژ در افزایش فعالیت پروموتر با استفاده از مهار کننده های سنتز سرامید مهار می شود. برعکس فعال کننده و مهارکننده مسیر pkc بر فعالیت پروموتر ptp1b اثری نداشتند. پالمیتات روی فعالیت پروموتر ptp1b ندارد. نتیجه گیری: نتایج بدست آمده از این تحقیق نشان می دهد در حالیکه تیمار با پالمیتات به نحو معنی داری بیان ptp1b را در سطح نسخه برداری در میوتیوبها القاء می نماید حضور یک وضعیت التهابی که توسط ماکروفاژها اعمال می شود می تواند این اثر را در عضلات تشدید نماید. همچنین اثرات پالمیتات و پالمیتات –ماکروفاژ بر فعالیت پروموتر ptp1b از طریق فاکتور رونویسی nf-?b اعمال می شود و احتمالا پالمیتات و پالمیتات-ماکروفاژ فعالیت پروموتر ptp1b را بوسیله nf-?b و از طریق مسیر سرامید افزایش می دهند. کلمات کلیدی:پروتئین تیروزین فسفاتاز -1b، مقاومت به انسولین، پالمیتات، ماکروفاژ، سرامید، التهاب