در اکثر بورس های دنیا محققین پیرامون کارآیی استراتژی های مختلف سرمایه گذاری مطالعات گسترده ای انجام داده اند. دلیل اصلی متخصصین مالی از مطالعه بر روی استراتژی های سرمایه گذاری، عدم توانایی تحلیل اطلاعات موجود در بازار سرمایه و نداشتن تخصص کافی توسط سرمایه گذاران می باشد. محققین استراتژی های سرمایه گذاری را از دیدگاه ها و رویکردهای بسیار متنوعی دسته بندی نموده اند. یکی از رایج ترین دسته بندی ها که عمده مطالعات دانشگاهی نیز پیرامون آن انجام گردیده، طبقه بندی استراتژی های سرمایه گذاری به استراتژی های منفعل و فعال و روند حرکتی قیمت می باشد. هر کدام از استراتژی های فوق به استراتژی های فرعی قابل تفکیک اند، که نتیج? این امر تأمین سلایق متنوع سرمایه گذاران در بازار سرمایه خواهد بود. بدین معنی که اکنون در بازارهای سرمایه پیشرفته لزومی ندارد که سرمایه گذاران خود رأساً اقدام به تحلیل و انتخاب انواع سهام نمایند، بلکه کافی است علائق و ترجیهات سرمایه گذاری خویش را که از طریق پرسش نامه های خاصی سنجیده می شود؛ مشخص سازند. این امر خود باعث جذابیت بورس اوراق بهادار و از سوی دیگر رفتار عقلایی تر سرمایه گذاران در بازار می گردد. در پژوهش حاضر سعی شده است مفاهیم فوق در قالب چهار فرضی? اصلی در بورس اوراق بهادار تهران مورد بررسی قرار گیرد.جامع? آماری مورد بررسی تحقیق کل شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در فاصل? زمانی 1384- 1388 می باشد. که از این میان شرکت های سرمایه گذاری (بدلیل اهرم مالی بالا)، شرکت های زیان ده و شرکت های کم معامله و غیر فعال حذف گردیدند. بمنظور بررسی فرضیه های اصلی و فرعی تحقیق از آزمون مقایسه میانگین دو نمونه مستقل و آزمون مقایسه یک نمونه استفاده گردید. یافته های تحقیق نشان داد که عملکرد استراتژی های سرمایه گذاری فعال و منفعل در بورس اوراق بهادار تهران دارای تفاوت معناداری نمی باشند، هرچند که میانگین بازدهی استراتژی های سرمایه گذاری منفعل در مقایسه با استراتژی های سرمایه گذاری فعال بیشتر بوده است.