ادبیات در ایران چه در زمینه نثر و چه شعر، تحت تأثیر تحولات اجتماعی پس از انقلاب مشروطیت، دچار دگرگونی های عظیمی شد. به طوری که آثار ادبی ایران را به دو دسته، ادبیات پیش از مشروطیت و ادبیات پس از مشروطیت تقسیم کرده اند.صادق چوبک نویسنده ای است که در شکل گیری داستان نویسی ایران پس از مشروطیت، نقش به سزایی داشته است. داستان های او به ویژه از لحاظ شخصیت هایش قابل تأمل است و ما در این رساله به طور اخص به نحوه شخصیت پردازی چوبک، در دو اثر معروفش یعنی «تنگسیر» و «سنگ صبور» پرداخته ایم. در این پژوهش پس از طرح مباحثی در زمینه فرضیات، روش و پیشینه تحقیق و هم چنین تأملی در مبانی نظری تحقیق چون تاریخچه، طبقه بندی انواع شخصیت و عوامل و شرایط شخصیت پردازی در داستان معاصر، به شرح احوال و بررسی سبک شخصی چوبک و اوضاع اجتماعی زمانه وی و سپس مختصری درباره جهان بینی و دیدگاه او پرداخته ایم.پس از خلاصه نویسی و معرفی شخصیت های دو رمان، به مقایسه شخصیت ها و نحوه شخصیت پردازی در این دو اثر پرداخته ایم. در پایان از مباحث مطرح شده در این رساله نتیجه گیری شده است.